Bij 2 Kronieken 36:14-23, Psalm 34:1-11 en Lucas 15:11-32
Gods bevrijdende tussenkomst is goed nieuws voor wie naar bevrijding snakt. Ook de christengemeenschappen hebben zo’n bevrijdende God leren kennen in Jezus, wiens naam betekent ‘God bevrijdt’. Kan men zo ook omgaan met wie fouten maakt, niet beantwoordt aan de maatschappelijke of religieuze normen? […]

Samen met Leviticus behoren I en II Kronieken vrijwel zeker tot de minst gelezen boeken van het Oude Testament. Daar liggen meerdere oorzaken aan ten grondslag. te beginnen is het boek Kronieken in onze bijbeluitgaven op een heel andere plaats terechtgekomen dan waar men het in de oorspronkelijke Hebreeuwse Bijbel aantreft. In […]

Inleiding: de waarde van een literair-theologische benadering
Het doel van dit artikel is om de boodschap van het hele Oude Testament in het oog te krijgen.
De Hebreeuwse Bijbel bestaat volgens Goswell uit tekst en paratekst.
G. Goswell, 2008, 673-683. Hij wijst in de voetnoten erop dat Gérard Genette het begrip paratext in 1997 gebruikte, C.D. […]

Bij 2 Kronieken 36,14-24, Jozua 5,9-12 en Lucas 15,11-32

‘Iemand had twee zonen.’
Th.J.M. Naastepad, Acht gelijkenissen, Kampen z.j., 88-107. Over de relatie tussen de oudste en de jongste zoon: Th.J.M. Naastepad, Het scharlaken snoer, Hilversum 1961, 93-102.
Wie zijn gedachten over deze woorden laat gaan, ziet al gauw dat het motief ouder […]

Er zijn verschillende redenen waarom iemand uit zichzelf niet snel het boek Kronieken ter hand zal nemen. Wanneer je dit bijbelboek openslaat, word je namelijk negen hoofdstukken lang om de oren geslagen met genealogische lijsten, met registers en met opsommingen van geografische aard. En dat zijn nu eenmaal niet de meest favoriete genres die […]

1 Kronieken 29:14b
Want het komt alles van U, en wij geven het U uit uw hand.
Schriftlezing: 1 Kronieken 29:11-20
Het eigene van de dankdag De dankstond of oogstdienst bepaalt de gemeente bij haar grondhouding: dankzegging en lofoffer. Wanneer de gaven van het land zichtbaar aanwezig zijn in de kerk, verbeeldt dat wat onze tekst […]

Het boek Kronieken heeft in de bijbelwetenschappen lang de rol van stiefkind gespeeld. Het werd afgedaan als zwaar ideologisch getinte, historisch onbetrouwbare bewerking van het materiaal dat in Samuel en Koningen zoveel overtuigender wordt gepresenteerd.
Zie voor een korte samenvatting van de geschiedenis van het onderzoek naar Kronieken bijvoorbeeld S. Japhet, The […]

David, schaars gekleed dansend voor de ark, zijn vrouw Michal die daar haar neus over ophaalt en David die haar op zijn beurt op haar plek zet: het is een verrassend levensecht relaas over het huwelijksleven van Israëls meest geliefde koning, maar ook een verhaal dat de nodige vraagtekens oproept. Was Michals reactie inderdaad misplaatst? Of had zij toch een punt, en had David zich inderdaad ‘ontbloot’ (overigens ook al een woord met ambigue betekenislagen, van een goddelijke openbaring, bijvoorbeeld in Genesis 35:7 en Jesaja 22:14, tot en met seksueel aanstootgevend gedrag, zoals in Exodus 20:26; Ezechiël 16:36)? En als David inderdaad te weinig om het lijf had, waarom krijgt Michal dan niet alleen van David zelf, maar ook van de verteller de wind van voren?

We komen dichter bij het lijden, het sterven en de opstanding van onze Heer. We bedenken hoe wij graag doodlopende wegen gaan, niet achter de Heer aan naar het leven. Vandaag mogen we al over de dood heen de verrezen Christus zien. Wij hoeven niet meer voor onszelf te leven, ‘maar voor Hem die voor de levenden is gestorven en opgewekt’ (2 Korintiërs 5:15). In 2 Kronieken gaan Juda en Jeruzalem ten onder, maar de gedeporteerden zullen terugkeren en Jeruzalem wordt hersteld. Psalmen 34, een acrostichon met het hele ABC van het geloof, zingt: ‘de Heer laat mensen veilig bij zich schuilen.’ De synagoge bidt het wekelijks. De verloren zoon mag schuilen bij zijn vader.

INLEIDING
Naam
De hebreeuwse naam voor dit boek betekent ‘dagelijkse gebeurtenissen’, ‘annalen’.
De Septuaginta, de oudste vertaling van het Oude Testament in het Grieks, noemt het boek Paraleipomena, dwz. wat (in de boeken Samuel en Koningen) voorbij gegaan, overgeslagen, is.
Hieronymus (ong. 348-420) zegt dat men het boek beter kan noemen: de kroniek van de ganse heilige geschiedenis. […]