Bijschrift bij de verschijningsvorm van een profeten (zoals Amos en Micha)

De profeet Amos is bekend om zijn inzet voor recht en gerechtigheid en zijn kritiek op routineuze offers. Deze elementen maken Amos geliefd bij bevrijdingstheologen. Tegelijk geldt hij als donderprediker in een decadente tijd. Want zijn bejegening van de toplaag van de bevolking, die ‘omhangt op divans en uit plengvaten wijn drinkt’ (6:4-6), […]

Bij Amos 5,6-15, 2 Korintiërs 5,20-6,10 en Matteüs 6,1-6.16-21
De lezing uit Matteüs 6 vormt een goed uitgangspunt voor een reflectie op Aswoensdag. En voor wie dat wil, zijn er van daar uit relatief gemakkelijk verbindingen te leggen met de lezingen uit 2 Korintiërs en Amos 5. Aswoensdag luidt het begin […]

De Bijbel valt meteen met de deur in huis met zijn focus op het leven. De levenloze aarde (woest, doods en duisternis op de oervloed) krijgt door Gods adem (zijn ruach) energie. Die levensadem zweeft immers over al die dode materie en brengt daarmee zijn vitaliteit over op de aarde (Genesis 1:2) zoals een vogel dat liefdevol over zijn kleintjes doet en …. zoals God over zijn volk Israël (Deuteronomium 32:11). Eigenlijk wil de Bijbel zeggen dat de aarde begint te ademen waarop licht, lucht en alle leven ontstaat met de mens als Gods kroonjuweel.

Jona 1:14
Vierde zondag na Pinksteren
U bent de heer, al wat u wilt dat doet u!
Schriftlezing: Jona 1
Het eigene van de zondag
De liturgische kleur op de zondagen na Pinksteren is groen, de kleur van de hoop. Dat past bij het bijbelboek Jona, dat uitdrukt hoe er hoop is voor de volken rondom Israël, zelfs na aankondiging […]

De slotverzen van het boek Amos bieden onverwacht hoop na een boek vol oordeel. De hut van David zal worden hersteld, Israël zal de andere volken bezitten en in vrede leven en genieten van de opbrengst van het land (Amos 9:11-15). Deze verzen worden door Jakobus aangehaald als hij in Handelingen 15 betoogt dat niet-Joodse gelovigen niet belast hoeven te worden met het houden van de gehele wet. Ten opzichte van de Hebreeuwse tekst zijn er in het citaat in Jakobus’ pleidooi echter ingrijpende wijzigingen aangebracht. Hoe is dat te verklaren? Hoe functioneert het citaat precies in Jakobus’ betoog? Om dit te achterhalen, kijk ik eerst naar Amos 9:11-15 in de context van het Hebreeuwse boek van de twaalf profeten, vervolgens naar het gebruik van dit vers in twee handschriften uit Qumran, en ten slotte naar het citaat in Handelingen.

Bij Amos 5,6-15, Psalm 51, 2 Korintiërs 5,20-6,10 en Matteüs 6,1-6.16-21
Bij Aswoensdag
Het moet anders: Amos windt geen doekjes om wat hij te zeggen heeft. Zo ook hier wanneer hij de bewoners van het Noordrijk, dat zich na de dood van Salomo afscheidde van de zuidelijke stammen, toespreekt. Zijn oproep om terug […]

Vasten is een tijd van goede werken doen: daden van gerechtigheid! Die daden van gerechtigheid zijn: aalmoezen geven, bidden en vasten. Jezus noemt deze werken van gerechtigheid met nadruk. Wij moeten ze doen, maar… ‘in het verborgene’. Wonderlijk genoeg moeten wij als goede hoorders (en doeners!) van de Bergrede licht en zout der wereld zijn (Matteüs 5:13-16) én tegelijkertijd werken aan de omgang met God in het verborgene. Zijn die dingen met elkaar in tegenspraak? Neen.

Romeinen 12:1-8, de brieflezing voor deze zondag, spoort de gelovigen aan zich als een levend offer in dienst te stellen van de Eeuwige, eenieder met de hem gegeven gave. De teksten uit Jeremia en Matteüs zoomen in op twee thema’s die aan de basis staan van een dergelijke overgave: luisteren en geloven.

Albert en Saskia hebben het agrarisch bedrijf van haar ouders overgenomen. Albert heeft eerst tien jaar in een andere bedrijfstak gewerkt en Saskia heeft nog steeds een baan in de verpleging. Beiden hebben ze al wat van de wereld gezien en ze hebben zich goed kunnen oriënteren. Nu had de vader van Saskia aangegeven te […]