Zalig Pasen! Na een veelbewogen nacht is alles ten goede gekeerd. ‘Toen zong Mozes’, beginnen de meeste vertalingen Exodus 15. ‘Dan zingt Mozes’, heeft de Naardense Bijbel. Het Hebreeuws kan ook vertaald worden met: ‘Dan zal Mozes zingen (…)’ De rabbijnen zien er een verwijzing in naar de opstanding. Dan zal Mozes zingen! Want zijn lied is toekomstmuziek. Het zonet gebeurde is een telelens waardoor de overwinning op alle vijandige machten zichtbaar is. ‘Dan zal het woord geschieden, dat geschreven is: De dood is verslonden tot overwinning’ (1 Korintiërs 15:54 – Statenvertaling).

Psalm 118:26
Palmarum
‘Gezegend wie komt met de naam van de Heer. Wij zegenen u vanuit het huis van de HEER.’
Schriftlezing: Psalm 118
Het eigene van de zondag
Zondag Palmarum. Deze zondag ontleent zijn naam aan de intocht van Jezus in Jeruzalem en in het bijzonder aan het zwaaien van de menigte met de palmtakken, vredespalmen. Dit gebruik dat […]

De Paasnacht, met zijn volheid van liturgie, leent zich niet voor een overweging vol exegetische vondsten of uitgebreide analyses. De vele lezingen voeren je als vanzelf door de nacht en raken aan de grote thema’s van deze nacht: schepping, bevrijding, dood en leven, vernieuwing, verzoening, vreugde, opstanding. Zelf preek ik nooit in de Paasnacht, want wat valt er nog toe te voegen aan al die woorden die al klinken?

Bij Genesis 1,1-2,3, Genesis 22,1-18, Exodus 14,15–15,1a, Exodus 15,1b-3, Jesaja 54,4-14, Jesaja 55,1-11, Jesaja 12,1-6, Ezechiël 36,24-28, Sefanja 3,12-20, Romeinen 6,3-4, Kolossenzen 3,1-4 en Marcus 16,1-8
Wanneer het Nieuwe Testament over de verlossing door Christus en het begin van een nieuw leven als gedoopte christen spreekt, doelen de teksten op eenmalige […]

Het geheel van lezingen in de Paasnacht is bedoeld als één doorlopend verhaal, van Genesis tot het open graf: ‘door de duisternis naar het licht’. Er gaat aan het einde een sterk appel tot navolging vanuit. Daarom is de Paasnacht ook traditioneel een moment waarop nieuwe gemeenteleden zich laten dopen. Veel teksten kunnen als dooptekst worden opgevat: door de dood naar het leven.

Een middeleeuws rijmpje luidt: Littera gesta docet, quid credas allegoria / moralis quid agas, quo tendas anagogia. Vrij vertaald: ‘De letter van de Schrift leert je de gebeurtenissen; wat je moet geloven leert de allegorie; de moraal wat je moet doen; waarnaar je moet streven, de anagogie.’ Vier invalshoeken om een tekst te benaderen. Deze methode is nog altijd vruchtbaar bij het beluisteren van een bijbeltekst.

Bij Jesaja 12,1-6 en Matteüs 9,35-10,15
De sterkte van de Heer boezemt ontzag in. Tegenover Hem staan we met knikkende knieën. De gloed van zijn toorn zal ons verzengen. Als je daarvan uitgaat en je begint te lezen in Jesaja 12, dan blijkt dat in het geheel niet waar te zijn. Zijn toorn is […]

Bij Exodus 15,27-16,7(36)

Wachten
‘Papa, ik heb honger, mag ik wat eten?’
‘Nee,’ zegt papa, ‘wat een onzin, we hebben net ontbeten.’
(…)
‘Pap, ik heb echt heel erg honger,’ zegt Roy.
‘Nee,’ zegt papa, ‘als we er zijn, dan krijgen jullie wat te eten.’
‘Waar gaan we naartoe dan?’ vraagt Lara. Roy en Lara kijken hun vader vanaf […]

Hoe lees je oude, bekende teksten nieuw? We weten hoe de tocht door de woestijn afloopt, hoe de Israëlieten steeds opnieuw op weg gezet werden, hoe ze (niet) overleefden en waarom. Willien van Wieringen gaat via bibliodrama op zoek naar andere, verborgen verhalen.

In deze preekschets voor Goede Vrijdag speelt de dorst naar drinken die meteen dorst naar gerechtigheid, vrede en heelheid is, een grote rol. Hoe Goede Vrijdag én Pasen twee kanten van één en dezelfde munt zijn, maakt Johan Lotterman in deze preekschets duidelijk.