Inleiding
Wie enigszins op de hoogte is van de theorieën omtrent de wording van de Pentateuch, weet dat deze niet in één keer uit de hemel is komen vallen, maar dat er eeuwenlang door verschillende auteurs of groepen van auteurs aan is gewerkt. Over de vraag welke dat geweest zijn en in welke volgorde ze hun […]

Een fundamentele polariteit in het menselijk religieuze bewustzijn is die tussen de beleving van participatie aan een machtige, uiteindelijke werkelijkheid, en het gevoel van afstand daartoe. Bij de vormgeving daarvan wordt in de eerste benadering de nadruk gelegd op de verschijning van het werkelijke door middel van de preverbale vormen van een sacrale ruimte en […]

Wie de tekst van Exodus 24 rustig doorleest, krijgt de indruk dat hier meerdere reporters elkaar afwisselen, zoals je dat kent van voetbalverslaggeving op de radio: als de één achter adem is, neemt de ander het over. Maar je krijgt bovendien de indruk dat ze niet allemaal naar dezelfde wedstrijd kijken. Het kopje dat de meeste bijbeledities erboven zetten, luidt: ‘De verbondssluiting’, maar het verhaal is allesbehalve sluitend.

Jezus kan Jezus niet zijn als Hij niet oog in oog heeft gestaan met Mozes en Elia. Hij staat geworteld in de Wet en de profeten. Het verhaal dat Matteüs erover geeft, staat net als bij Marcus vlak na de belijdenis van Petrus en de eerste lijdensaankondiging. Met Mozes en Elia spreekt Hij over zijn uittocht die Hij in Jeruzalem zal gaan voltrekken.

Als het om berît in het boek Exodus gaat, spreekt men meestal van het Sinaiverbond.[1] Daarbij verwijst men vooral naar Exodus 24:1-18, dat bekend staat als het verhaal van de verbondssluiting, maar nog twee andere passages worden in dat verband genoemd: 19:3-8, waarin Jhwh de Israëlieten – overigens in een conditionele zin – […]