Zingen van grote dingen
Wordt de taal in kerkliederen nog wel begrepen? Zo nee, moeten we de teksten dan aanpassen en makkelijker maken? Hanna Rijken neemt je mee in de wereld van de kerkmuziek.
Wordt de taal in kerkliederen nog wel begrepen? Zo nee, moeten we de teksten dan aanpassen en makkelijker maken? Hanna Rijken neemt je mee in de wereld van de kerkmuziek.
Deze preekschets van Hanna Rijken is geschreven voor de startzondag 2024. Het thema van deze zondag is: ‘Als nieuw! Leven in het licht van Gods Koninkrijk’. Het bijbelgedeelte is Marcus 8:22-26. In deze preekschets staat de genezing van de blinde in Marcus 8 centraal. Als wij worden aangeraakt door Christus, zullen we de dingen als nieuw gaan zien en leven in het licht van Gods Koninkrijk.
In zijn column ‘Lijden en ongeluk’ vestigde Erik Borgman destijds de aandacht op een 26-jarige Afghaanse vrouw die verbleef in het kamp voor asielzoekers op het Griekse eiland Lesbos. Ze had zichzelf in brand gestoken. Hiermee gaf ze een boodschap af van haar uitzichtloze ongeluk. Borgman reflecteerde vervolgens op de begrippen ongeluk (‘malheur’) en lijden (‘la souffrance’) aan de hand van het werk van de Frans-Joodse mystica Simone Weil en bracht deze in verband met het lijden en sterven van Jezus Christus. De prangende vraag die Borgman stelde is: ‘Horen wij die boodschap?’
De oorsprong van Moederdag is zonder meer sympathiek te noemen. Toch wordt deze dag door voorgangers en pastores soms met lichte tegenzin tegemoet gezien. Niet alleen omdat de commercie nadrukkelijk haar aandeel in deze dag heeft opgeëist, maar ook omdat het feest altijd op een zondag valt. Ook al heeft het niet echt een kerkelijke of bijbelse oorsprong, je moet er wel wat mee. En hoe voorkom je dat het een exclusief feest wordt voor wie moeder is of (nog) een moeder heeft?
Bij de kroningsceremonie van Charles III op zaterdag 6 mei 2023 in Westminster Abbey in Londen zullen maar liefst twaalf nieuwe composities klinken. Vijf daarvan zijn geschreven om te zingen in de liturgie. Het betekent dat de kerkmuziekwereld straks weer nieuwe, feestelijke koormuziek rijker is.
Het is bijna lente. Hoewel de temperatuur op het moment van schrijven niet ver boven nul uitkomt, schijnt de zon al uitbundig en is er overal uit de grond een schitterende kleurenpracht van bloemen opgekomen. De dagen worden langer, de natuur loopt uit – nu nog voorzichtig, straks in uitbundig groen. In deze column bespreek ik twee middeleeuwse gezangen die de hernieuwde natuur op aanstekelijke wijze in verband brengen met de opstanding van Christus of met spirituele groei. Beide zijn geschreven in de twaalfde eeuw, het ene door Adam van St. Victor (circa 1112-circa 1192); het andere door Hildegard van Bingen (1098-1179).
‘Miserere mei,’ zo begint psalm 51 in het Latijn. Deze boetepsalm is in de christelijke traditie nauw verbonden met Aswoensdag. Gregorio Allegri (1582–1652) schreef een beroemd geworden toonzetting van deze psalm, met de legendarische ‘hoge c’, voor de viering in de Sixtijnse Kapel in Rome. In protestantse gemeentes in Nederland is het houden van een kerkdienst op Aswoensdag de laatste decennia in opkomst.
Er zijn zoveel liederen over Jezus… we zouden verdwalen. De auteur gaat in dit artikel de geschiedenis door en toont via de liederen hoe Jezus wordt gezien. Een mooi overzicht!
Met hart en ziel samen zingen is in de coronacrisis niet toegestaan vanwege de kans op verspreiding van het virus. Al meer dan een jaar klinkt er geen koor- en samenzang meer, ook niet in kerken. De lofzang in de vieringen wordt gaande gehouden door enkele voorzangers, of er wordt alleen gesproken en instrumentaal gemusiceerd. Veel mensen ervaren het niet samen kunnen zingen als een gemis.