In de kerk delen wij vreugde en verdriet. Ook wanneer wij onze overledenen gedenken, vinden we kracht in de gemeenschap. We staan niet alleen, maar zien elkaar en dragen elkaar met liefde. Zoals de Eeuwige ons dat leert. Hoe we dat vorm geven in een eredienst en wanneer – dat kan per kerk verschillen.

God plaatste de regenboog aan de hemel als teken van zijn trouw. We ervaren de regenboog ook daarom als teken van troost en hoop. Uiteenlopende groeperingen gebruiken de regenboog om kleur te bekennen. De boog sterkt ons geloof dat het anders kan.

Na de opstanding van Jezus worden de leerlingen verrast door een wonderlijke visvangst. Met nieuwe moed kunnen ze verder, de wereld in. Wat is de betekenis van de volle netten? Hoe vist de Kerk in onze tijd?

Mensen zijn allemaal anders. Maar wat onze opvattingen ook zijn, we zijn allemaal mensen. Een pleidooi om na te denken over wie we bedoelen met ‘iedereen’. En een oproep om te denken vanuit ‘wij’.

We voelen ons vaak onmachtig in een wereld vol oorlogen en rampen. Dan verlangen we dat de hemel van zich laat horen. Want wat kunnen we zelf? Ook wanneer het eigen leven door ziekte of verlies volledig ontregeld is, bidden velen om een woord van God. Maar wat als God zwijgt?

De vraag wie de boodschap van de opstanding heeft doorgegeven, is een mysterie. De vrouwen treffen in het lege graf van Jezus een in het wit geklede jongeman. Opmerkelijk, want al eerder noemt Marcus een jongeman, die bij Jezus probeerde te blijven na zijn arrestatie.

Jaren geleden kreeg ik het boek Alleen maar vrije tijd van Nico ter Linden cadeau. Het ligt ongelezen in de kast, in afwachting van vrije tijd. Ik ben benieuwd hoe deze bekende voorganger omging met zijn tijd. Hoe hield hij in de drukte van het gewone ook de lange termijn voor ogen?

Kerst is een bijzondere tijd. Op kerstnacht en kerstochtend wordt in kerken de geboorte van Jezus gevierd en dat trekt vaak veel meer mensen dan anders. Maar al ver daarvoor komen mensen massaal samen voor concerten en samenzang. Klaarblijkelijk raken het geboorteverhaal en de traditionele sfeer de juiste snaar. En kunnen we niet wachten om onszelf met ‘Hoor de engelen zingen de eer’ en ‘Eer zij God in onze dagen’ tot gloria-hoogte’ te zingen.

Wanneer mij gevraagd wordt hoe ik het scheppingsverhaal uit Genesis lees, noem ik het verhaal een grote lofzang. Het is als een hooggestemde belijdenis waarin verwoord wordt dat God de Bron is van al wat bestaat. Zijn Woord schiep het licht en het leven. Is niet de zon de bron van al het leven? Nee, ook die staat aan de hemel enkel dankzij God.