Vrijwel elke zondag hangt hij rond de ingang van de kerk. Strak in pak. Kind van de gemeente en tegelijkertijd man met onberekenbaar gedrag. Psychoses, waanbeelden, stalkgedrag richting meerdere vrouwen en dreigende woede-aanvallen maken dat de toegang tot het kerkgebouw hem ontzegd is. Dat kon niet anders. Tegelijkertijd voel je zijn hunkering om mee te mogen doen. Wat kun je als kerkelijk werker, predikant, of geestelijk verzorger betekenen in deze rafelige realiteit?

Een sterk beeld, dat behulpzaam kan zijn bij het zoeken naar antwoorden op de vraag van dit themanummer, is de familie. Zelfs de aangebrande aardappels worden geserveerd, én gegeten! Omdat we elkaar gegeven zijn…

We kennen er allemaal wel één of meer, van die mensen die vol enthousiasme ‘ervoor gaan’. In de kerk, in onze gemeenten of omgeving zetten ze zich in voor de goede zaak. In deze vaste rubriek worden dit seizoen een paar van die ‘bevlogen mensen’ in het licht gezet.

Ruim plaats voor een belangrijke hedendaagse ‘vrome vrouw’: Tish Warren, Anglicaans priester in de V.S. en schrijfster van invloedrijke boeken. Wat heeft zij ons te zeggen en te leren?

Een themanummer over ‘vrome vrouwen’, in december – dus met de eerste vrome vrouw Maria in onze gedachten. In haar spoor velen meer. Ter inleiding dit eerste artikel, met het wie, wat en waar van dit nummer.

Onlangs was ik in het Kröller-Müller Museum. Terwijl ik daar liep, viel het me ineens op: het contrast tussen de rijke uitstraling van het museum en de onderwerpen die Van Gogh koos. Denk aan titels als ‘Kop van vrouw,’ ‘De zaaier’ en natuurlijk ‘De aardappeleters.’ Wat een kunstenaar ben je als je miljoenen mensen vol bewondering kunt laten genieten van een armelui’s familie die een pan met het goedkoopste voedsel naar binnen lepelt!

‘Juist die delen van het lichaam die het zwakst lijken, zijn het meest noodzakelijk,’ schrijft Paulus in 1 Korintiërs 12 – in zijn prachtige metafoor van de kerk als lichaam. Hoe kunnen we als kerk anno 2023 het zwakke, krimpende en kleine koesteren en als een spiegel voor de hele kerk laten zijn?

Beweging is een constante in de natuur: blaadjes ontspruiten, takken groeien, cellen vernieuwen zich. Planten, dieren en mensen sterven en worden voedsel voor nieuw leven. De natuur past zich aan in een permanent veranderend milieu. Een bos waarin niets nieuws groeit, is dood.

“Wow. Wat een kick-ass vrouw is dat!” Ik schiet in de lach, maar kan de elfjarige Jochem geen ongelijk geven. Het is inderdaad een stoere tante; Jaël uit Rechters 4 die ijskoud de vijandelijke generaal haar tent inlokt, hem in slaap sust en vervolgens een tentpin door zijn hoofd jast. Bijbellezen met kinderen, het is een leerzame ontdekkingstocht.