Wat heeft het verhaal van Jezus in de woestijn te maken met een Griekse en een Afrikaanse mythe? Thandi Soko-de Jong vindt hierin een antwoord op te grote aandacht voor zichzelf.

‘Wat staan jullie naar de hemel te kijken?’ zeggen twee mannen in Handelingen 1:14 tegen de apostelen. Thandi Sokode Jong en Alfred Slomp kijken in deze bijdrage naar de grond. Wat is het belang van die keus? En wat zijn voor hen de consequenties?

Yanniek van der Schans vestigt de aandacht op de grenzen van ‘ruimte maken voor’ tot zwijgen gebrachte groepen in haar column ‘Zelf zwijgen voor wie stil gemaakt is.’ In haar column betoogt ze dat ‘het niet genoeg is om een stem te geven aan degenen die tot zwijgen zijn gebracht zonder individuen die tot die groep behoren daadwerkelijk in staat te stellen het voortouw te nemen.

Taal heeft te maken met macht en uitsluiting. Na een definitie daarvan kijkt de auteur naar twee kerkgenootschappen die op een verschillende manier omgaan met veeltaligheid. Wat zegt dat over hun theologie?

Op zoek naar andere perspectieven op Hager pleit Thandi Soko-de Jong ervoor meer ruimte te geven aan het onbekende in theologie en andere wetenschappelijke disciplines.

Het jaar is alweer een week oud, en Thandi Soko-de Jong reflecteert op het voortschrijden van de tijd. Ergens gaan we met voorzichtigheid de toekomst in; en tegelijkertijd kunnen ons gedragen voelen door het voortschrijden van de tijd. Volgens Thandi bieden geloof, hoop en liefde hier sleutels.

De derde zondag van de advent gaat over vreugde. Het gaat over vreugde over de komst van Gods koninkrijk met de geboorte van Jezus. Maar wat betekenen ‘vreugde’ en ‘zich verheugen’ in een tijd waarin de wereld verlies, verdriet, lijden en verwoesting ervaart door conflicten, natuurrampen, economische ongelijkheid en andere vormen van onrecht?

Veel mensen zijn zich niet bewust van hun filosofische processen omdat filosofie meestal erg nauw wordt gedefinieerd. Zo is in de klassieke filosofie het werk van Aristoteles, Plato en anderen tot een populair referentiepunt geworden. Dit gaat vaak ten koste van andere denkwijzen die onze wereld en ons dagelijks leven vormgeven.

Weet jij nog hoe de grond er in je omgeving uitzag toen je opgroeide? Waar ik ben opgegroeid, in Malawi, was de grond meestal rood of bruin of iets daartussenin. Ik heb lang gedacht dat alle grond in de wereld die kleuren had. Daarom waren er dingen die ik als ‘normaal’ beschouwde. Ik verwachtte bijvoorbeeld dat modder overal ter wereld rood of bruin was en dat je overal ter wereld, als je naar de grond keek, ook stof zou zien.