Aan het eind van een katholieke viering krijgt de kerkganger de vredegroet mee als opdracht: ‘Gaat nu allen heen in vrede.’ Daarnaast wensen de kerkgangers elkaar vrede tijdens de viering van de eucharistie. Zij wenden zich naar elkaar toe, geven de ander een hand en zeggen daarbij: ‘De vrede van Christus’.
De dagen na een overlijden zijn intens. Nabestaanden zoeken elkaar op om herinneringen te delen en de uitvaart voor te bereiden. Er wordt gehuild, en vaak ook gelachen. Het zijn dagen waarin het extra belangrijk is om samen te zijn.
Welke dag is het vandaag? Deze vraag wordt vaak gesteld in periodes wanneer er veel speelt: ziekte of overlijden van een dierbare of drukte op je werk. Je leeft in een emotionele achtbaan en zoekt naar het houvast dat de weekdag biedt.
‘Lang zul je leven, lang zul je leven, lang zul je leven in de gloria! In de gloria, in de gloria. Hiep, hiep, hiep, hoera’! Je zingt ’t zo mee. Heel vanzelfsprekend. Maar wat wensen we die jarige eigenlijk toe als we dit zingen?
Ik was 32 jaar toen ik voor het eerst werd gevraagd om Sinterklaas te zijn. En wat voor zoveel zaken geldt, geldt ook hiervoor: goedheiligman wórden is niet zo moeilijk, goedheiligman zíjn wel. Met andere woorden: hier moet je in groeien.
De kerk als hospitaal – het is een beeld dat regelmatig opduikt. Als een plek waar zieken en gewonden, waar mensen met butsen en deuken welkom zijn.
In ieders leven gebeuren er wel eens dingen waarvan je op het moment zelf, of later, voelt of weet: dit is een heilig moment. Het zijn van die momenten die uit de lucht (of uit de hemel, zo u wilt) komen vallen.
Luisteren is een van de moeilijkste vaardigheden die er bestaat. Het vraagt oefening. En het vraagt erom dat je jezelf voor een deel wegcijfert, om een ander aan het woord te laten. Dat is niet sexy in een wereld waarin we elkaar vooral lijken te moeten overschreeuwen.
De wind blies, eerst rustig en een beetje fluitend Maar langzaam trok ze aan gehaast, schokkend, dwarrelig, en ogenschijnlijk ongericht. Ik voelde hoe de druk op mijn oren en huid toenam. Ik rook hoe stof, aarde en zand loskwamen van de grond Ik zag een mist optrekken van lichte deeltjes de storm ging niet aan […]
