Menu

Filters

Hoofdthema

Rubriek

Soort materiaal

Bron

Kerkelijk jaar

Oude Testament

Nieuwe Testament

Auteur

Lidmaatschap

Basis

Zondag van het uitzicht

We gaan van de woestijn (eerste zondag van de vastentijd) naar de hoge berg (tweede zondag). Hij verheft ons uit het alledaagse gebabbel, de wereld van drukte, gedoe en gekibbel. Hij richt onze gedachten en verlangens op het allerhoogste. Op het uiteindelijke reisdoel. Ook als onze weg meestal door het laagland voert, of soms zelfs door een dal der schaduw des doods, moeten we het uitzicht in ons omdragen dat we boven op de hoge berg hadden.

Basis

Doortocht door de dood

Een middeleeuws rijmpje luidt: Littera gesta docet, quid credas allegoria / moralis quid agas, quo tendas anagogia. Vrij vertaald: ‘De letter van de Schrift leert je de gebeurtenissen; wat je moet geloven leert de allegorie; de moraal wat je moet doen; waarnaar je moet streven, de anagogie.’ Vier invalshoeken om een tekst te benaderen. Deze methode is nog altijd vruchtbaar bij het beluisteren van een bijbeltekst.

Basis

Tederheid is de kern

Zalig Pasen! Na een veelbewogen nacht is alles ten goede gekeerd. ‘Toen zong Mozes’, beginnen de meeste vertalingen Exodus 15. ‘Dan zingt Mozes’, heeft de Naardense Bijbel. Het Hebreeuws kan ook vertaald worden met: ‘Dan zal Mozes zingen (…)’ De rabbijnen zien er een verwijzing in naar de opstanding. Dan zal Mozes zingen! Want zijn lied is toekomstmuziek. Het zonet gebeurde is een telelens waardoor de overwinning op alle vijandige machten zichtbaar is. ‘Dan zal het woord geschieden, dat geschreven is: De dood is verslonden tot overwinning’ (1 Korintiërs 15:54 – Statenvertaling).

Basis

Weest waakzaam en nuchter

Vandaag begint de Adventstijd. Dat wordt in veel gemeenten met vuurwerk, slingers en champagne ingeluid als ‘het nieuwe kerkelijk jaar’. Maar welbeschouwd is er hooguit sprake van een accentwisseling. Al vanaf de herfst klinken lezingen die herinneren aan het einde aller dingen. Het eigene van de Adventstijd is alleen dat het verwachten nu steeds meer geflankeerd wordt door het gedenken van Christus’ komst in het vlees. Op deze eerste zondag is daar echter nog weinig van te merken. Het is een en al eschatologie vandaag.

None

Op vredesmissie

Zijn we nog missionair, of is inmiddels de missiemoeheid toegeslagen? Dan is de lezing uit Lucas een ongenode gast. Jezus zendt zeventig mensen vooruit. Hij gebiedt ons te bidden om meer: ‘Bidt dan de Heer van de oogst, dat Hij arbeiders uitzendt in zijn oogst’ (10:2). Voor ‘uitzenden’ of ‘sturen’ staat letterlijk: uitwerpen. Dat weinig zachtzinnige woord hoor je meestal als het gaat om demonen die eruit gesmeten worden. Maar misschien is het voor missiemoede mensen soms wel net zo nodig uit de onwillige schuchterheid gewórpen te worden, de oogst in.

Basis

God laat Zich niet onteigenen

Wie heeft het voor het zeggen in de kerk? God natuurlijk. Uiteindelijk wel. Het gezag berust bij Hem. Alleen, het wordt bemiddeld door menselijke tussenpersonen. Dat kan liefelijk gaan, als getrapte watervalletjes. God stort zijn gezag liever niet over mensen uit als een Niagarawaterval. Zijn indirecte regering, met inschakeling van tussenpersonen, is een feest van participatie. Het kan helaas ook gierend misgaan. Bemiddeling kan verduistering worden. Tussenpersonen kunnen zichzelf opwerpen als de hoofdpersoon. De zeggenschap van God is dan naar de achtergrond verdrongen.

Basis

Een zwaard door uw ziel

Hoveling Damocles prees koning Dionysius gelukkig met zijn heerlijkheid. Daarop bood deze hem aan, mee te genieten aan zijn banket. Dat aanbod aanvaardde Damocles direct. Hij smulde naar hartenlust (alsof hij aan een kerstdiner zat), tot hij een zwaard boven zich ontdekte. Koning Dionysius had het boven hem laten ophangen aan een paardenhaar. Zó precair is een leven in weelde, liet de koning de vleier fijntjes voelen. Toen kon Damocles er toch niet meer zo van genieten.

Nieuwe boeken