De wijding van de palmtakken, de palmpasenprocessie en het altijd weer indringende lijdensverhaal dat op deze dag in de dienst gelezen wordt zullen veel tijd vragen; er wordt wellicht niet eens gepreekt. Daarom geef ik bij de lezingen slechts enkele korte suggesties.

Pasen – een nieuw verbond. Ingezet tijdens de herdenking van de uittocht uit Egypte, al aangekondigd door Jeremia, gesloten door Jezus. Wat was de aanleiding voor dit nieuwe verbond en wie was Jezus om het te sluiten?

Op deze derde zondag van de Veertigdagentijd nodigen drie teksten uit om vanuit de ervaring van de uittocht uit Egypte en Pasen terug te kijken naar de tijd daarvoor. Het verleden komt in een ander licht te staan, de betekenis van het heden komt scherper in beeld en minstens een deel van de huidige situatie krijgt een verklaring.

We gaan van de woestijn (eerste zondag van de vastentijd) naar de hoge berg (tweede zondag). Hij verheft ons uit het alledaagse gebabbel, de wereld van drukte, gedoe en gekibbel. Hij richt onze gedachten en verlangens op het allerhoogste. Op het uiteindelijke reisdoel. Ook als onze weg meestal door het laagland voert, of soms zelfs door een dal der schaduw des doods, moeten we het uitzicht in ons omdragen dat we boven op de hoge berg hadden.

Lucas 4:1-13 is een programmatisch deel van dit evangelie, waarin de weg van de Messias op compacte wijze wordt weergegeven, eindigend met een cliffhanger die vooruitwijst naar Jezus’ lijden. Het volgt op Jezus’ geboorte en kinderjaren (hst. 1-2) en het optreden van Johannes de Doper, Jezus’ doop en genealogie (hst. 3). Dit alles bereidt voor op het
‘eigenlijke’ verhaal van Jezus, dat begint met zijn publieke optreden en zijn prediking in de synagoge van Nazaret (4:14-30).

Bij Matteüs 24,15-28 Er zijn vast kinderen die het tv-spel ‘Wie is de mol?’ hebben gevolgd vorig jaar. In januari begint weer een nieuwe reeks. Of misschien hebben de kinderen zélf weleens ‘Wie is de mol?’ gespeeld. Wie kan vertellen hoe het spel gaat? (Als ze er niet uitkomen, is er vast een oudere jongere […]

Bij Johannes 13,1-15 Mattias is een slaaf. Net als de rest van zijn familie. Hij is al elf, dus hij heeft eigen taken. Eén daarvan is ‘voetenwater halen’. Steeds als er mensen het huis binnen komen, moeten hun voeten gewassen worden. Meestal doet moeder dat, en tante helpt soms als er heel veel gasten zijn. […]

Bij Jesaja 25,1-9 en Matteüs 22,1-14 Twee bestaande gelijkenissen heeft Matteüs gebruikt in zijn versie van het koninklijk bruiloftsmaal (22,1-14). Eerst vertelt hij op zijn eigen manier de gelijkenis van het bruiloftsmaal, de feestelijke maaltijd. Hierover horen we ook in de profetenlezing van Jesaja 25,6-9. Deze gelijkenis wordt door Lucas verteld en vertaald in zijn […]

Bij 2 Samuel 23,1-7 en Hebreeën 11,29-12,3 Onze snelle gang door de boeken Samuel gedurende de afgelopen weken komt vandaag en morgen ten einde met twee stukken poëzie: vandaag lezen we de laatste woorden van David en morgen het daaraan voorafgaande overwinningslied van de koning. De combinatie doet denken aan de laatste woorden van Mozes […]