Jesaja 55:1-11 roept de teruggekeerde ballingen in het ontredderde Jeruzalem op: Laaf en voed je met de gaven van Gods gratie, zoek de Heer terwijl Hij zich laat vinden! In Daniël 3:52-56 (deuterocanoniek) zingen de jongelingen in de vurige oven uitbundig de lof van de Eeuwige op zijn hemelse troon. Met dit lied stemmen ook wij in met ‘al Zijn werken’ (LB 154, Benedicite).
Wie een alternatief spoor volgt, is er meer of minder bewust op uit om zich door bijbelteksten te laten verrassen. Zo iemand kan vandaag zijn of haar lol op. De schriftlezing uit Exodus die voor vandaag staat aangegeven, lijkt een allegaartje van wat bij elkaar gesprokkelde restjes waarmee de samensteller van het boek niet zo goed raad wist. Hij of zij heeft ze daarom maar hier achter elkaar geplakt en laat het aan ons, de hoorders van de tekst, over om er iets zinnigs van te brouwen.
Het Hebreeuwse woord voor wijsheid is chokhmah (Gr.: sofia). Naar haar aard is wijsheid niet louter kennis of wetenschap, maar een werkwoord. Haar kunnen of weten is erop gericht om iets tot stand te brengen. Wijsheid vertalen als bekwaamheid of bedrevenheid kan daarom ook. In Spreuken 8 gaat de wijsheid dan ook vooraf aan het tot stand brengen der dingen. Nog vóór zijn werken schiep de Heer mij, zegt de Wijsheid (8:22).
Het Lucasevangelie geeft een sober bericht van Jezus’ hemelvaart: ‘Hij leidde hen naar buiten tot bij Betanië en Hij hief de handen omhoog en zegende hen. En het geschiedde, terwijl Hij hen zegende, dat Hij van hen scheidde. En zij keerden terug naar Jeruzalem met grote blijdschap, en zij waren voortdurend in de tempel, lovende God’ (24:50-53).
Het ontbrak Johannes niet aan verbeeldingskracht en we moeten toegeven dat we zijn symbooltaal nooit helemaal kunnen begrijpen. Met die concessie doen we een poging om er althans iets van te snappen en we kijken naar de figuren die in dit hoofdstuk voorkomen. Wie zijn ze en wat doen ze? Kunnen we ze in de ruimere context van het boek plaatsen en daardoor beter begrijpen?
Hoe ensceneren de lezingen voor deze zondag de doop van Jezus in de Jordaan? Jesaja zet de toon. Heel het voorafgaande is opgerold en voorbij. Nu alles wat te verduren is voor ballingen in de ballingschap ten diepste gepeild is, hoor je hoe de stem van degene die voorleest diep ademhaalt. En bijna fluisterend klinkt wat nooit gehoord is: nachamoe nachamoe ‘ammi (‘Troost, troost mijn volk’ – Jesaja 40:1).
Bij Openbaring 4 Het is niet vanzelfsprekend om te preken over Openbaring 4. Dit hoofdstuk schildert het toneel waarop zich de handeling van hoofdstuk 5 gaat afspelen: de hemelse troonzaal. De vraag is wat er te verkondigen valt bij hoofdstuk 4 zonder ingrijpend vooruit te lopen op hoofdstuk 5. Daar immers vindt de presentatie plaats […]
Bij Openbaring 7,1-4.9-17 De samenstellers van het leesrooster dat we volgen, hebben gesuggereerd dat de verzen 7,5-8 kunnen worden weggelaten – zoals in de meeste leesroosters ook gebeurt. Voor wie haast heeft met bijbellezen is die suggestie misschien begrijpelijk, maar de vraag is of het niet tekortdoet aan het begrijpen van het boek Openbaring, dat […]
Bij Ezechiël 1,3-5a.26-28a, Handelingen 1,1-11 en Lucas 24,49-53 Hoe schrijf je over zaken die een mens te boven gaan? Een visioen, zoals Ezechiël ontvangt, een verdwijning in de wolken, zoals de apostelen meemaken na een zegening ten afscheid? Weinig kans dat je geloofd wordt. Dat heb je met een mystieke benadering van het heilige, het […]
