De prachtige, majesteitelijke Psalmen 100, die deze zondag op het rooster staat, roept de aarde op tot juichen, tot erkenning dat God een goede God is, trouw van eeuwigheid tot eeuwigheid, een herder die zijn schapen weidt. De psalm vormt een mooie achtergrond voor de Jesaja- en Matteüsteksten, waar lof en getuigenis, de goede herder en de zorg voor zijn schapen, zijn liefde en goedertierenheid tot in eeuwigheid eveneens op verschillende manieren aan de orde komen.

Jezus hoorde ‘dat Johannes overgeleverd was’ (Mat. 4,12). Door wie en
aan wie is tot nu toe niet vermeld. Johannes treedt in hoofdstuk 3 op
als prediker in de woestijn. Hij verkondigt de nabijheid van het Koninkrijk van God en roept op tot bekering: tot toewending tot Hem
in wie hij dat koningschap van God ziet aangebroken. Vervolgens is
hij het ook die Jezus doopt in de Jordaan. En nu dan, in 4,12, blijkt
Johannes te zijn overgeleverd en lijkt het erop dat Jezus de grond
onder zijn voeten te heet voelt worden

Zijn we nog missionair, of is inmiddels de missiemoeheid toegeslagen? Dan is de lezing uit Lucas een ongenode gast. Jezus zendt zeventig mensen vooruit. Hij gebiedt ons te bidden om meer: ‘Bidt dan de Heer van de oogst, dat Hij arbeiders uitzendt in zijn oogst’ (10:2). Voor ‘uitzenden’ of ‘sturen’ staat letterlijk: uitwerpen. Dat weinig zachtzinnige woord hoor je meestal als het gaat om demonen die eruit gesmeten worden. Maar misschien is het voor missiemoede mensen soms wel net zo nodig uit de onwillige schuchterheid gewórpen te worden, de oogst in.

Bij Efeziërs 3,1-13 Het ‘heilsgeheim’ (Efeziërs 3,2 – Naardense Bijbel) uit de lofprijzing in het begin (Efeziërs 1,9) staat hier opnieuw centraal en wordt hier nader uitgewerkt. In hoofdstuk 1 meldt Paulus immers al dat het vanaf het begin al Gods bedoeling was om alles en allen onder één hoofd samen te brengen, onder Christus. […]

Bij Jesaja 12,1-6 en Matteüs 9,35-10,15 De sterkte van de Heer boezemt ontzag in. Tegenover Hem staan we met knikkende knieën. De gloed van zijn toorn zal ons verzengen. Als je daarvan uitgaat en je begint te lezen in Jesaja 12, dan blijkt dat in het geheel niet waar te zijn. Zijn toorn is geweken. […]

Bij Jeremia 20,7-13 en Matteüs 10,16-33 De vorige zondag lazen we de eerste verzen van Matteüs 10. Vandaag krijgen we opnieuw een gedeelte uit dit hoofdstuk te horen, dat soms met ‘apostolische rede’ wordt aangeduid. Het is een beetje zware naam. Het woord ‘apostel’ komt bij Matteüs bijna niet voor. We zagen de vorige keer […]

Zout en licht Bij Jesaja 43,9-12 en Matteüs 5,13-16 Gesprek Nodig: kartonnen borden met teksten als in de tekst aangegeven en in ieder geval ‘goede dingen doen’ en ‘van God houden’. Introductie: Leid het thema in met een ‘proefje’: chips en brood zonder zout laten proeven, of ontdekken wanneer een lamp het meeste licht geeft […]

Bij Matteüs 5:1-12 ‘Het evangelie van Matteüs gaat van berg tot berg’ (uitspraak van Frans Breukelman, z.j.). Zo is het: op de cruciale momenten in het evangelie van Matteüs treffen we een gebeurtenis op een berg aan. Soms duidt Matteüs deze eenvoudigweg aan als ‘de berg’ – alsof hij ervan uitgaat dat de lezer wel […]

Lucas 10,1-20 Als je jarig bent, mag je toch altijd de klassen rond?! Ga je dan alleen? Wie heb je dan bij je? Waarom is dat, denk je? Soms is het, denk ik, best een beetje spannend. Je komt zomaar binnen in een vreemde klas met een vreemde juf of meester. Wat gebeurt er als […]