Menu

Filters

Hoofdthema

Rubriek

Soort materiaal

Bron

Kerkelijk jaar

Oude Testament

Nieuwe Testament

Auteur

Lidmaatschap

Basis

Met kracht uit den hoge opnieuw beginnen

Jeremia 32:36 begint door met twee woorden de aandacht te trekken: ‘Welnu! Daarom!’ (Hebr.: ‘attah lakhen). En dan komt de boodschap van JHWH die verteld moet worden. De tekst vertelt het alsof Hij voor Jeruzalem staat, ‘deze stad’ – aanwijzend voornaamwoord. Hij staat erbij en kijkt ernaar. Deze stad heeft het zwaard van Babylon gevoeld; honger en pest hebben er huisgehouden. Welnu! Daarom! In al die droefheid breekt JHWH God met Jeremia’s tekst in.

Basis

Het verrassende evangelie van de opstanding

Opstanding betekent ontmoeting met God, heeft Karl Barth ons geleerd (KD IV/1, 377). In het paasverhaal van Johannes 20:1-18 vinden verschillende ontmoetingen plaats. Niemand stelt daarbij de vraag: ‘Hoe kan dat nou?’, zoals rationele mensen zich in onze tijd afvragen. Opstanding raakt immers aan een goddelijk geheim. Het gaat meer om de vraag: Welke betekenis hebben deze ontmoetingen voor ons eigen leven? Laten wij ons verrassen, verdiepen we ons, durven we vertrouwen, laten we ons aanspreken, keren we ons om en horen we wat er wordt gezegd?

Basis

Wees dienstbaar aan elkaar

‘Waarom is deze avond anders dan alle andere avonden?’ – de klassieke vraag van het jongste kind op de eerste avond van Pesach, de vraag die de opmaat vormt voor het verhaal van de uittocht, elk jaar opnieuw verteld: ‘Wij waren slaven in Egypte (…).’ De uittocht in het nú: elk jaar nieuw. In veel kerken wordt in de viering op Witte Donderdag jaar in jaar uit dezelfde perikoop gelezen, namelijk Johannes 13:1-15. Bijna zou de geregelde kerkganger de vraag kunnen stellen: ‘Waarom lezen we deze avond altijd hetzelfde als alle vorige jaren?’

Basis

Twee leerlingen gaan een ezel halen

Alle bijbelvertalingen die ik erop nagekeken heb, spreken van de ‘intocht’ in Jeruzalem, behalve de Naardense Bijbel, die nergens tussenkopjes of opschriften heeft, en de Bijbel in Gewone Taal. De BGT heeft als opschrift: ‘Twee leerlingen gaan een ezel halen’. Dat is heel aardig, nauwelijks interpretatief, wél een bepaalde focus, maar deze is descriptief. Misschien is dit wel beter dan te spreken van ‘intocht’. Dat woord lijkt op het eerste gezicht te groot voor wat zich afspeelt. Wat voor gebeurtenis is dit nu helemaal: een ongeveer dertigjarige man die door een groep volgelingen op een ezel wordt gezet en zo Jeruzalem binnengaat. Wat nou, intocht? Dat woord wordt gebruikt bij officiële staatsbezoeken door hoge ambtenaren, vorsten en bestuurders in het Romeinse Rijk. Dit gebeuren lijkt daar in de verste verte niet op. Waarom beschrijft Lucas dit dan toch als een soort intocht? En waarom schrijft Lucas dit zó, veertig jaar na dato, na de verwoesting van stad en tempel?

Basis

Door de dood naar het leven

De Paasnacht, met zijn volheid van liturgie, leent zich niet voor een overweging vol exegetische vondsten of uitgebreide analyses. De vele lezingen voeren je als vanzelf door de nacht en raken aan de grote thema’s van deze nacht: schepping, bevrijding, dood en leven, vernieuwing, verzoening, vreugde, opstanding. Zelf preek ik nooit in de Paasnacht, want wat valt er nog toe te voegen aan al die woorden die al klinken?

Nieuwe boeken