Wie is de mens? door Abraham J. Heschel
Recensie van Wie is de mens? door Abraham J. Heschel.
Recensie van Wie is de mens? door Abraham J. Heschel.
Het is goed om tot jezelf te komen, maar pas samen met anderen kom je tot je recht. Shoshannah Brombacher licht dit toe met enkele voorbeelden uit het jodendom en met een kunstwerk van haar hand.
Woede is soms nodig of zelfs gerechtvaardigd om vrede te bewerkstelligen, maar men moet daar niet licht mee omgaan. Woede is oncontroleerbaar en kent meestal alleen verliezers. Shoshanna Brombacher licht dit toe met enkele voorbeelden uit het jodendom en met een kunstwerp van haar hand.
Lieg niet, maar beschadig mensen ook niet met je al te uitgesproken botte eerlijkheid, dat is pas echt slecht. Dat is een Joods motto. Een schilderij van Shoshannah Brombacher illustreert dit motto.
Recensie van: Joyce Rondaij, Primo Levi na God. Verhalen van een nieuwe Bijbel. Verbum, Almere, 2021.
Uit voorbeelden uit het jodendom blijkt dat je soms moet spreken, soms moet zwijgen. En dat je van alles kunt zeggen terwijl je zwijgt, en van alles kunt verzwijgen terwijl je spreekt. Een schilderij van Shoshannah Brombacher illustreert één zo’n joodse anekdote.
In het bijbelboek Ester staat hoe koningin Ester in een penibele situatie de leiding in handen neemt. Het verhaal wordt getekend door een diepe spiritualiteit. Ester begint met een periode van inkeer: ze gaat vasten. Ze observeert. De tijd is haar bondgenoot; ze durft te vertragen, waardoor het kwaad uiteindelijk aan zichzelf ten onder gaat.