Van 1426/1427 tot 1514 leefde Suster Bertken in Utrecht, de laatste 57 jaar ingemetseld in haar kluis bij de Buurkerk. De beperkte leefruimte belemmerde niet de ruimte in haar geest. De door haar opgetekende gedachten en visioenen inspireren nog steeds.
De muziek van Mahalia Jackson inspireert op onverwachte plekken: in een muziekfilm, in een museum en in de herinnering.
De mens leeft samen met andere mensen én met andere levende wezens: bomen, planten, dieren. Muziek maak je samen, met je spel open je voor je luisteraars een wereld. Met gastvrijheid en gulheid deel je wat er te geven valt. Wie vol is van zichzelf, maakt geen ruimte voor anderen. Je kunt jezelf oefenen om je plaats te kennen in het grote geheel dat samenleven heet: bedenk steeds wat je verbindt met het grotere geheel.
Een eenzame oude vrouw heeft eigenlijk ‘geen puf meer’. Toch wordt ze ergens door getroffen.
In een rouw- en verliesgroep praatten ouderen over hoe het is om ‘nabestaande’ te zijn. Ze her- en verkenden de verschillende rouwtaken die Manu Keirse onderscheidt: het verlies erkennen, ervaren van de pijn, aanpassen aan een nieuw leven en vooruit kijken. Hoe ga je alleen verder na een leven samen?
Martin Buber onderscheidde de relaties ik-het en ik-jij. Het streepje geeft het ‘tussen’ aan, de relatie zelf. Meestal leef ik met een deel van mijzelf in relatie tot een deel van mijn omgeving. Totdat plotseling een jij mij tegenkomt. God spreekt mij aan in ieder jij-moment, mij omvormend tot een gestalte die beelddrager is geworden van de werkelijkheid die God is. We zijn alleen of samen, maar altijd verbonden, levend in de het-wereld die ieder moment een jij kan worden.
Handreiking, denkoefening en meditatie-oefening naar aanleiding van een icoon die Elia’s hemelvaart uitbeeldt.
Recensie van Eenling zijn. Een filosofische uitdaging van Rüdiger Safranski. Hij laat zeventien denkers over dit thema aan het woord.
Hoe de mens een leven van actieve maatschappelijke dienst zou moeten leven in volledige harmonie met zichzelf als lid van de gemeenschap van de geest, las Dag Hammarskjöld in de geschriften van die grote middeleeuwse mystici. Dat zei de destijds VN-Secretaris Generaal in 1954. De angst voor de dood verhindert verhindert de mens om werkelijk tot leven te komen, stelt hij. De reis naar binnen, in stilte, de eenzaamheid, leidt tot gemeenschap.
