Dood en verderf niet kunnen gedenken omdat de herinnering uitgewist is, is misschien nóg erger dan wát er uitgewist is. Er moet een plaats zijn om bij de wonden van het onrecht te waken. Jezus werd de plaats waar het naam- en spoorloze lijden herdacht wordt. Gedenken is herinneren aan wat gebeurt en gebeurd is. Wezenlijk is wat God over de Israëlitische slaven zei: ‘Ik ken hun lijden.’

Na de bevrijding uit de slavernij in Egypte, bleven slaven als vanzelfsprekend opgenomen worden in de Joodse wetten. Ook onze dichtbije voorouders maakten zich schuldig aan slavernij. Excuses en het vragen om vergeving door de koning: oké. Maar wij allen zijn potentiële daders. Tikkoen Olam: wij allen moeten de wereld repareren. Een beeldmeditatie door Shoshannah Brombacher.

Uit de dagboeken en brieven van Etty Hillesum komen deze drie thema’s aan de orde: de moeilijke maar volgehouden zoektocht naar zichzelf, het ervaren van God in jezelf en de volkomen toewijding aan medemensen. Haar geschriften inspireren veel lezers.

Simone Weil was filosofe, lerares klassieke talen, politiek activiste en nog meer – een complexe persoon. Vier teksten worden uitgelicht, over een godservaring, studeren, Gods liefde en vriendschap.

Boos zijn op een overleden echtgenoot, die zelf zijn dood koos, is moeilijk. Door de opstandigheid te verbinden met de opstanding na Pasen, komt die woede in een ander perspectief te staan.

Recensie van: Joyce Rondaij, Primo Levi na God. Verhalen van een nieuwe Bijbel. Verbum, Almere, 2021.

Voor wie werken, waken en wenen Uitgangspunt van Bidden in de nacht is een avondgebed uit het anglicaanse Book of Common Prayer. Tish Harrison Warren, priester in de Anglicaanse Kerk in Noord-Amerika, vond troost bij de completen toen er veel misging bij haar tweede miskraam. Ze bespreekt de verschillende regels uit het gebed, zoals een […]

Overal ter wereld staat het leiderschap ter discussie. Ook bij de laatste verkiezingen in Nederland was dat de inzet. Sigrid Kaag zette in op een afrekening met de managementachtige bestuursstijl van Rutte en won fors met haar roep om nieuw leiderschap. Het is nog maar de vraag wat we daarvan te zien krijgen. Wat verder bij ons vandaan zien we wat ik ergens zag uitgedrukt in de term presidentialisering.

Herademing-redacteur Marianne Vonkeman gaat in gesprek met Jeannine Suurmond. Ze werkte voor diplomatieke en ontwikkelingsorganisaties en was betrokken bij verschillende vredesoverleggen. Hoe kijkt zij naar verzoening en ‘infrastructuren van vrede’?