Woede is soms nodig of zelfs gerechtvaardigd om vrede te bewerkstelligen, maar men moet daar niet licht mee omgaan. Woede is oncontroleerbaar en kent meestal alleen verliezers. Shoshanna Brombacher licht dit toe met enkele voorbeelden uit het jodendom en met een kunstwerp van haar hand.

Wat is leiderschap en hoe transformeert een ‘gewoon mens’ zich in een goede leider? De bijbelse en latere Joodse geschiedenis kent vele leiders, goede en slechte, zowel geboren koningen als zij die nolens volens de leiders van hun volk werden. Mozes sprak aanvankelijk tot God: ‘Stuur iemand anders.’ Koning Saul begon goed, maar zijn psychische aandoening kreeg de overhand. Achab was verdorven.

Het thema nieuwe luxe is heel dubbel. Niet omdat luxe ambivalent is, maar omdat het thema voorbij lijkt te gaan aan conflicten in ons samenleven die zich ondubbelzinnig aandienen. Nieuwe luxe vertoont een sterke gelijkenis met het goud waarover Augustinus spreekt. Augustinus zegt namelijk: het goud ligt voor je neus, het staat tussen ons in en het is aan ons, aan jou – zegt hij met nadruk – wat je ermee doet.

Veel mensen zijn tegenwoordig bezig met ‘ontspullen’ en minimalisme is een trend. Denk aan de populariteit van de Netflix-serie rondom opruimgoeroe Marie Kondõ. Ook de groeiende interesse voor retraites, meditaties en mindfulness laat een behoefte aan eenvoud te zien. Loskomen van alle afleiding en een versimpeling van het leven is iets waar velen naar verlangen.

Het boekje is geschreven kort na het overlijden van Franciscus van Assisi in 1226, door een auteur die ons onbekend is maar wel heel goed thuis was in religieus en spiritueel leven en goed vertrouwd met Franciscus, il Poverello, ‘de kleine arme’. Gekleed in een oude, ruige, vele malen verstelde monnikspij, liep hij blootvoets ontelbare kilometers over Italiaanse wegen om overal zijn boodschap te verkondigen: ‘Vrede! De Heer geve je vrede.’ Hij was de zoon van de rijke lakenkoopman Bernardone van Assisi. Diens rijkdom, weelde en aanzien had hij versmaad, die letterlijk van zich afgegooid op het marktplein van Assisi om zo naakt ‘de naakte Christus’ te kunnen volgen.

Jeanine Vermeulen (1951) is opgegroeid in een groene omgeving en dat heeft haar uiteindelijk bij de Groene Kerk gebracht, waar zij als theoloog aandacht vraagt voor bewust omgaan met de natuur en met elkaar. Daar is niet veel rijkdom voor nodig, wel bewust keuzes maken en de moed om wendingen in je leven toe te laten. Wanneer mensen werkelijk op elkaar betrokken zijn, vertelt ze, gebeurt er iets dat groter is dan henzelf.