In een rouw- en verliesgroep praatten ouderen over hoe het is om ‘nabestaande’ te zijn. Ze her- en verkenden de verschillende rouwtaken die Manu Keirse onderscheidt: het verlies erkennen, ervaren van de pijn, aanpassen aan een nieuw leven en vooruit kijken. Hoe ga je alleen verder na een leven samen?
Nadat haar moeder overleden is, cirkelt Barbara Zwaan rond het begrip ‘vrede’. Ze voelt iets van vrede terugkomen als ze zich al wandelend met haar verbindt. De innerlijke vrede van haar moeder was gegroeid, naarmate ze zich meer moest overgeven aan het vergeten, dat bij haar dementie hoorde. Nu ze in haar hemelhuis is, is die vrede volmaakt. Barbara’s ontdekking dat de geestelijke verwevenheid sterker is dan de dood, voelt als thuiskomen, in vrede.
Boos zijn op een overleden echtgenoot, die zelf zijn dood koos, is moeilijk. Door de opstandigheid te verbinden met de opstanding na Pasen, komt die woede in een ander perspectief te staan.
Als licht in donkere tijden De Canadese historicus en oud-politicus Ignatieff was vijf jaar geleden uitgenodigd om een lezing te geven over rechtvaardigheid en politiek, tijdens het Psalmenfestival in Utrecht waar alle 150 psalmen uitgevoerd werden. Hij werd, net als ik en tweeduizend anderen, geraakt en had ‘Tranen van herkenning’ in de ogen. Als niet-gelovige […]
Als alles gezegd en gedaan was bij het afscheid, herinneringen waren opgehaald, liederen hadden geklonken, gebeden waren gezegd, het kleine verhaal van een mensenleven verbonden was met het grote verhaal van de Eeuwige en de overledene gezegend, dan gebeurde het.
De gestalttherapie heeft een paradoxale kijk op verandering. We veranderen niet door te proberen te worden wat we niet zijn, maar door te worden wie we zijn. Wie tracht te veranderen doet dat door een ontbrekende tegenpool na te jagen. Je ‘moet’ je moeilijke jeugd vergeten, je lacht je verdriet weg. Maar in het ‘creatieve midden’ bevindt zich een vruchtbare leegte. Daar kom je uiteindelijk ook de ander tegen, en de Ander.
Een medemens in zijn stervensuur nabij zijn. Daarover gaan deze portretjes van mensen die waken. Veel mensen die waken. Veel mensen ’waken’. Sommigen doen dit beroepsmatig, zoals op de Intensive Care van een ziekenhuis of een hospice, maar vaak nemen vrijwilligers belangeloos de taak van waker op zich. Herademing sprak met drie van hen en […]
Als je geen woorden hebt en niet stil wilt zijn, kun je dan zingen? Als je boos of blij bent, bijvoorbeeld, dan kun je je emoties uitzingen. Maar kun je de tekst van een lied ook ‘naar binnen’ zingen? In de him ten vlucht regenwulpen zmgt de hoofdpersoon luidop psalmen, in zijn eentje slingerend op […]
Luisteren met het hart In het verhaal van God met mensen zoals we dat in de Bijbel lezen, is er dikwijls sprake van een stem die oproept en mensen in beweging zet. Ze horen, ze luisteren, ze worden geraakt en ze gehoorzamen. In Jezus hebben mensen ervaren dat het eeuwige Woord van God zichtbaar, tastbaar, […]
