Dat het leven voor iedereen een houdbaarheidsdatum heeft, daar ben ik als geestelijk verzorger in de ouderenzorg tot in mijn haarvaten van doordrongen. Het besef van kwetsbaar leven en eindig zijn, lijkt in eerste instantie veraf te staan van alles wat eeuwigheidswaarde heeft. En toch, op die grens van leven en sterven kan veel gebeuren, […]

Voor u ligt het jubileumnummer van Hera-deming met als titel Eeuwig. Ons honderdste nummer. Daar zijn we trots op en we willen u als trouwe lezer bedanken. Dit feestelijke, dubbeldikke nummer bevat ook een twee keer zo lange Van de redactie. Dat is wel nodig, want leg maar eens in een paar honderd woor-den uit […]

Hoe de dood uit het leven is verdwenen Jullie willen het geheim van de dood kennen, maar hoe vind je dat, tenzij je het zoekt in het hart van het leven? Kahlil Gibran Wie durft te denken aan de laatste periode van het leven? De meeste mensen leven met een subjectief veiligheidsgevoel, waarvan het maar […]

“Aan ‘t eind der pelgrimsreize zal voor mijn oog verrijzen uw grote eeuwigheid. O eeuwigheid, gij schone mijn hart wil in u wonen, het vindt geen thuis in deze tijd.” Deze strofe van Gerhard Tersteegen, de laatste van lied 244 uit het Liedboek, werd door Dietrich Bonhoeffer en zijn familie zeer gewaardeerd als verjaardagslied. In 1929 eindigde Bonhoeffer zijn afscheidspreek in Barcelona zelfs met dit ‘lievelingsvers’. In dit artikel onderzoekt Kick Bras wat de overeenkomsten en verschillen zijn tussen Terstee-gen en Bonhoeffer als het gaat om hun visie op en waardering van de eeuwigheid.

Rusten naast het klooster In 2009 verlieten de zusters trappistinnen na ruim zeventig jaar hun geliefde klooster in het Brabantse Berkel Enschot. Daar raakten ze steeds meer ingekapseld door bebouwing. Gelukkig konden ze op een stillere plek bij Oosterbeek een nieuwe abdij bouwen. Hier willen de zusters graag een natuurbegraafplaats ontwikkelen. Maar ze willen de […]

1 Korintiërs 13 is een prachtig, bekend gedicht over de liefde. Over hoe de liefde het verschil in een mensenleven kan maken, de liefde die wij mensen van God zelf hebben gekregen en van waaruit we zijn ontstaan. We hebben de opdracht om deze liefde in ons leven vorm te geven in navolging van Jezus […]

De een heet Eliza en de ander Aleida. De een is 94 jaar en de ander is 98 jaar. Ze wonen in een verzorgingshuis te Limmen, naast elkaar. In twee keurige appartementen. Een paar weken geleden mocht ik daar even naar binnen gaan en was ik verloren door de aanblik van hun leven. Afbeeldingen van […]

Voor de komende generatie heeft mijns inziens ‘Kerkje van Fransum’ (1996) van C.O. Jellema ( 1936-2003) grote urgentie. Monniken van het nabije klooster te Aduard bouwden het in de dertiende eeuw op een kleine wierde in het wijde landschap. Bijna zevenhonderd jaar hebben mensen daar het Woord gehoord en het heilig Brood ontvangen. In 1909 […]

Etty Hillesum en ‘eeuwig’ als geurige dimensie van een stinkende tijd In Het verstoorde leven*, het dagboek dat de joodse Etty Hillesum van 1941 tot 1943 bijhield, spelen bloemen een belang-rijke rol. Etty is er dol op: ze horen voor haar bij het leven zelf, ook in oorlogstijd. Of misschien wel juíst in oorlogstijd. Dat […]