Een van de meest ingrijpende transities van onze tijd is de digitale revolutie. Deze biedt voluit nieuwe kansen aan kerk en christelijk geloof, waarbij marketing essentieel is en oecumene een welkome vrucht blijkt. Pioniers balanceren tussen oud en nieuw, digitaal en fysiek, individu en gemeenschap.

Herademing-redacteur Marianne Vonkeman gaat in gesprek met Jeannine Suurmond. Ze werkte voor diplomatieke en ontwikkelingsorganisaties en was betrokken bij verschillende vredesoverleggen. Hoe kijkt zij naar verzoening en ‘infrastructuren van vrede’?

Waar mensen eerlijk spreken over onderwerpen die hen werkelijk aan het hart gaan, ontstaat er iets bijzonders. Woorden roepen reacties op. Die worden ingebracht in het gesprek, zo ontwikkelt zich het samen denken.

Samen leven als broeders en zusters heeft de kerk altijd gezien als haar roeping, in het bijzonder met de allerarmsten. Dat gaat echter nooit vanzelf, en daarom zal de kerk wel altijd in transitie blijven. Ze is er nooit klaar mee.

Als alles gezegd en gedaan was bij het afscheid, herinneringen waren opgehaald, liederen hadden geklonken, gebeden waren gezegd, het kleine verhaal van een mensenleven verbonden was met het grote verhaal van de Eeuwige en de overledene gezegend, dan gebeurde het.

Plaatselijke geloofsgemeenschappen veranderen met de tijd en zijn voortdurend in transitie. In de basisgemeenten die in de jaren zeventig ontstonden lag het zwaartepunt op actie. Gaandeweg ontstond meer balans tussen maatschappelijk engagement en spiritualiteit.

De dood is een scheidslijn. Een transitie. Ook als je op latere leeftijd je nog veel oudere ouders verliest word je ineens van ‘kind van’ alleen nog (groot)ouder. Je bent nu zelf de oudere generatie.

Er zijn lessen te trekken uit de nalatenschap van Willem Banning, voorman van het religieus-socialisme. Politiek en samenleving moeten de handen ineen slaan, om de overheid weer te maken tot een plek waar we allemaal bijeen komen en niemand aan zijn lot wordt overgelaten.

Bewuste keuzes zijn soms het gevolg, maar vaak het begin van transities in het leven. Wie kiest voor een leven als religieus ontkomt niet aan vorming en omvorming. Ook de gemeenschap zelf verandert en wordt voortdurend gevormd. Terugkijkend op vele momenten van kleine en grote transities ontdek je misschien dat leven uiteindelijk een grote lange transitie zonder einde is.