Luisteren is een van de moeilijkste vaardigheden die er bestaat. Het vraagt oefening. En het vraagt erom dat je jezelf voor een deel wegcijfert, om een ander aan het woord te laten. Dat is niet sexy in een wereld waarin we elkaar vooral lijken te moeten overschreeuwen.

Op verhaal komen: je krachten terugkrijgen, even uitblazen, meer bewegingsruimte ervaren. Dat kan op veel manieren: door te wandelen, te mediteren, te luieren, naar muziek te luisteren. Of met een verhaal.

Bij ‘op verhaal komen’ stel ik me een treinreizigster voor die, terwijl de trein zich in beweging zet, hijgend en puffend, gehuld in een tentvormige regencape, de coupé binnenvalt en tegenover me neerploft. Ik ben nog van de generatie die geen last heeft van medereizigersvrees, dus ik zorg altijd dat die plaats vrij is, in plaats van die preventief vol te stouwen met tassen die ook in het bagagerek passen.

Het Straatpastoraat in Amsterdam wil een ‘verhalenplein’ zijn, waar het delen van verhalen centraal staat. Speciaal voor mensen die het leven op straat kennen.

Mijn favoriete podcast is Echt Gebeurd. Daarin luister je naar mensen die waargebeurde verhalen vertellen, die ze zelf hebben meegemaakt. En soms iemand die voorleest uit zijn of haar puberdagboek.

Tekst: Bara van Pelt Beeld: Rianne te Winkel

De badge haak ik aan mijn broek. Het feloranje kaartje bevestig ik op mijn trui: ‘medewerker’. Zo wandel ik de gang van de ziekenhuispoli op. Present voor nu.

Stem geven aan kwetsbare mensen én zelf je stem verheffen als sterk en kwetsbaar mens. Dat wilde en deed Holkje van der Veer. Ze zette zich op allerlei manieren in om de wereld mooier en liever te maken.

Wie bidt met de bijbel volgens de methode van Ignatius van Loyola, probeert zichzelf in een bijbelverhaal te plaatsen, door al zijn gevoelens en zintuigen te gebruiken.