De diversiteit waarover het in dit themanummer gaat, zullen we ook in de kerk tegenkomen. Hoe geven we daar ruimte en waardering aan transgender personen? Hoe kunnen we in kerk en geloof hen de plek geven die ze zoeken?

De laatste paar jaren gaat het ‘overal’ over gender, queer, lhbti, en meer. Maar weten we dan waar we het over hebben? Bedoelen we wel allemaal hetzelfde? Als inleiding op het thema van dit nummer eerst maar eens alles op een rijtje…

Als het ergens voor iedereen ‘veilig’ zou moeten zijn, dan in de kerk. Hoe stellen kerk en gemeente zich op ten aanzien van het thema gender? Is er ruimte voor jongeren met hun zoektocht en vragen?

In deze columns kijken we terug op 100 jaar Ouderlingenblad. Hoe is het werk van de eindredacteur in die tijd veranderd? En het uiterlijk van het blad?

‘Wees niet bang, want Ik zal je vrijkopen, Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van Mij!’ Deze woorden uit Jesaja, lang geleden aan het volk Israël geprofeteerd, hebben ook voor mensen nú nog kracht. God kent je naam, we behoren God toe. Dat is een hoopvolle boodschap voor ieder mens, want iedereen wil gekend zijn. Deze gedachte is de rode draad door dit themanummer over gender en identiteit.

Een ervaringsdeskundige vertelt… over de kudde, en binnen- en buitensluiten…

In de samenleving, maar ook in de kerk is een grote verscheidenheid aan mensen. Hoe gaan die met elkaar om? Zien ze elkaar, maken ze contact? Hinderen (voor)oordelen wellicht…? Over ‘de ene, algemene, christelijke kerk’…

In de kerk raken mensen van allerlei pluimage met elkaar in gesprek, ook over gender en seksuele oriëntatie. Hoe kunnen we met elkaar dat gesprek aangaan, zo dat verwarring ook heilzaam kan worden? En wat maakt het veilig genoeg voor mensen die niet in een hokje passen om hierover te praten?