Theologen zien in alles theologie. Anton ten Klooster is geen uitzondering. Sinds enkele jaren heeft hij een voorliefde voor ballet, en, zo blijkt, in het woordeloze ballet zit een hoop theologie.

Ik hoop dat het plezier, de kracht en de relevantie van theologie te laten zien. Dat we ontdekken dat veel zaken waar wij in de kerk mee bezig zijn van grote waarde zijn. Dat je, bijvoorbeeld, in deze ontwrichte tijd bouwt aan een gemeenschap die wekelijks samenkomt, een lied zingt, voorbede doet voor de wereld. Of dat je opeens ziet hoe kostbaar het is om na een dag vol geweld stil te worden, om het geweld in gebed bij God te brengen. Misschien gaan we de kracht van dergelijke gewoontes weer opnieuw zien. Dan zullen we er ook in de kerk niet zo slordig mee omgaan. Kees van Ekris over zijn rol als Theoloog des Vaderlands. Tom en Tabitha gaan met hem in gesprek.

Is het erg als je je verveelt in de kerk? Natuurlijk niet, zegt de een. Verveling stimuleert creativiteit en zorgt ervoor dat je in beweging komt, dat je dingen gaat aanpakken en veranderen. Een ander vindt verveling wél een probleem. Verveling zorgt ervoor dat je je niet echt betrokken voelt, dat je geestelijk uitcheckt en afstand neemt. In deze bijdrage zoek ik een antwoord op genoemde vraag vanuit een klinisch-godsdienstpsychologisch perspectief.

Een tweede antwoord op de vraag ‘Wat is innerlijke genezing?’ luidt: een mens komt – door de Geest! – tot een ontmoeting met de levende en persoonlijke Heer Jezus Christus. Leanne Payne, een belangrijke vertegenwoordiger van de dienst van innerlijke genezing, leerde al op jonge leeftijd van haar moeder dat alleen een ‘werkelijke en aanwezige Jezus’ kan redden in situaties van levensnood. Andrew Purves (1946) onderstreept dit. Hij wordt niet moe om te midden van een overwegend liberale praktische theologie de centrale rol van de levende en (dus) handelende persoon van Jezus Christus te benadrukken.

Je komt de dood in november op nagenoeg iedere straathoek tegen; of het nu met het griezelige Halloween is, of tijdens herdenkingen met Allerzielen en Eeuwigheidszondag. Best apart, want over het algemeen zijn we behoorlijk geneigd de dood ver van ons leven te houden. Is dat misschien niet zo goed idee?

‘Kunstmatige intelligentie op zijn best, is een beschrijving van de hemel,’ zegt Elon Musk tijdens een conferentie over dit onderwerp in september 2023.[1] Niemand hoeft meer te werken, iedereen heeft meer dan genoeg geld om rond te komen en elke ziekte kan worden genezen. Dit is slechts een van de vele voorbeelden waarin de afgelopen tijd technologie – en dan met name ‘kunstmatige intelligentie’ (meestal afgekort tot ‘AI’, van het Engelse Artificial Intelligence) – omkleed is met religieuze taal en metaforen.

Jan Martijn Abrahamse en Sake Stoppel voeren in hun boek Zoeken naar de dingen die boven zijn een pleidooi voor het liefhebben van de wereld als landingsplaats voor het evangelie. Het is niet eenvoudig om het evangelie op een heldere en uitnodigende manier te vertolken binnen een seculiere maatschappij. Hoe doe je dat als kerk zonder dat de boodschap van heil zich meer en meer louter op het hier en nu gaat concentreren?

Coen Wessel schreef een recensie over ‘Op vleugels van verwondering’ van Janneke Nijboer. De gebeden die Nijboer maakte, hebben die eenvoudige, directe stijl voorbeeldig, maar zijn ook voluit poëtisch.

Het is niet het meest populaire onderwerp in kerk en theologie. Het geloof erin is ook tanende, zo blijkt uit recent onderzoek. Wie er nog wel in gelooft, is huiverig om het ter sprake te brengen. Het woord klinkt nog wel af en toe in maatschappelijke discussies, maar dan vooral in metaforische zin: de hel.