Wie waakt erover dat de theoloog niet opbrandt? Mijn antwoord is eenvoudig. Intervisie, supervisie, coaching, ik wens ze elke theoloog toe. Ik heb er zelf veel baat bij. De eindverantwoordelijke voor de eigen ziel is echter de theoloog zelf. Dit geldt voor alle beroepscategorieën maar wellicht op een bijzondere wijze voor theologen. Immers, naast de ratio kan ook de intieme, persoonlijke geloofservaring een rol spelen in het bedrijven van theologie.

Henrico ter Beek neemt ons in zijn Theologisch drieluik mee in een constructieve zoektocht om de praktijk van ‘innerlijke genezing’ een stevige theologische basis te geven. Dat doet hij doorwrocht en gefundeerd. Vanuit de pastorale praktijk mag ik enkele kanttekeningen plaatsen.

Een derde antwoord op de vraag: ‘wat is innerlijke genezing?’ luidt: het hart wordt geraakt door Gods heil. Voor de thematiek van ervaring gaan we te rade bij de Duitse Wilhelm Gräb (1948-2023) die de traditie van Friedrich Schleiermacher op eigen wijze verwerkt. Een heikel punt blijkt te zijn of God buiten en boven de mens bestaat. Gräb acht dit idee problematisch. We roepen nogmaals de hulp in van Robert W. Jenson die betoogt dat God zowel transcendent alsook intens nabij en persoonlijk kan zijn.

De christelijke theologie belijdt dat pas bij de laatste dingen – bij het aanbreken van eschaton – God alle dingen nieuw maakt. Maar dat betekent niet dat alle heelwording tot dan moet wachten. Ook in het hier en nu kan een mens in bepaalde mate innerlijke heel worden. Dat is wat de ‘dienst van innerlijke genezing’ – er wordt ook wel gesproken van ‘ministry’ – wil bewerken. In dit Theologisch drieluik leid ik (de dienst van) innerlijke genezing voor je in.

Hoe voelt het als oorlog onder je huid kruipt, welke geuren en geluiden blijven je bij? Wat als jij het bent die gegijzeld en gemarteld wordt, die staat te huilen om je kind, en de hele wereld kijkt mee? Wat als je doodsangsten uitstaat in een schuilkelder of gewoon in je eigen huis, terwijl de raketten rondom inslaan? Ik kijk naar mijn telefoon en het duizelt me. Ik wil het allemaal niet weten en toch ook weer wel, ik voel me bang en boos en verdrietig tegelijk. Mijn hart huilt om afgeslachte baby’s en zoveel meer, en ik denk: God, waarom? Hoe lang nog? Heer, ontferm u.

Na een lezing van Gert van den Brink ontstond er onrust in reformatorische kringen. De gereformeerde erfenis van de Synode van Dordrecht staat op het spel. Het gaat over zekerheid in een onzekere wereld, over de betrouwbaarheid van God. André Groenendijk beschrijft de geschiedenis van de gereformeerde gezindte en het ontstaan van de predestinatieleer en verbindt dit aan de actualiteit.

De afgelopen weken was er veel media-aandacht voor een ‘revival’ op de universiteit van Asbury, Kentucky (VS). Het eerste bericht zag ik op facebook: Shane Claiborne, een maatschappijkritische evangelical postte een filmpje op Facebook waarin hij twee studenten van Asbury University interviewde. De studenten vertelden over hun ervaringen in de kapel van hun universiteit waar met hun medestudenten onophoudend gezongen en gebeden werd. In een sfeer van diepe vrede ervoeren zij een bijzondere aanwezigheid van God. In de dagen daarna vulden de timelines op social media zich met berichten over wat genoemd werd ‘de Asbury revival’.

De belangrijkste theoloog van de Parijse emigré-denkers is Sergej Nikolajevitsj Boelgakov (1871-1944). Hij ruilde al gauw het christelijk geloof van zijn opvoeding voor het marxisme en studeerde en doceerde economie. Gaandeweg ervoer hij echter ook onvrede met zijn materialistisch wereldbeeld en keerde uiteindelijk terug naar de kerk.

Wat is radicale theologie? Goeie vraag. Ik weet het niet precies en ik vraag me af of er wel iemand is die een juist antwoord kan formuleren. Toch noem ik mezelf sinds enige jaren radicaal theoloog. In de beweging die radicale theologie genoemd wordt, herken ik steeds meer van mijzelf en mijn worsteling met het christelijke geloof. Daarom toch maar een poging om uit te leggen wat radicale theologie is.