‘Integral Mission’ is een holistische, theologische visie op de opdracht van christenen. Deze theologische visie is uitgewerkt in Chris Wrights De Bijbelse missie. In dit boek zet Wright uiteen wat Gods missie met zijn schepping is, wie Gods kinderen zijn en wat Gods missie en de identiteit van Gods kinderen betekenen voor de opdracht die ze in deze wereld hebben. In deze bijdrage zet ik uiteen hoe Wright zijn missiologische visie opbouwt.

De ‘Prinsjesdag van de Duurzaamheid’ staat voor de deur, oftewel: duurzame dinsdag. Op deze dag ontvangt het kabinet het duurzame koffertje met initiatieven, inclusief troonrede en een feestje. Een mooie gelegenheid om eens te praten over hoe we stem kunnen geven aan delen van de schepping die letterlijk geen stem hebben: de niet-menselijke natuur.

In Genesis 6 komen we vier verzen tegen die meer dan eens vragen oproepen. Er staat geschreven over ‘godenzonen, dochters van de mensen en giganten.’ Hoe kunnen we dit verhaal plaatsen volgens de oude bron ‘1 Henoch’? En niet allerminst, wat leert het ons voor vandaag de dag; een tijd van een andere soort giganten: tech-giganten.

Allicht heb je de naam Arnold van Ruler wel eens voorbij horen komen. Jurn de Vries promoveerde op Van Rulers gedachtegoed en vertelt je over deze originele en sprankelende denker.

Onlangs hoorde ik in een kerkdienst de dominee zeggen: “We gaan niet verloren, we liggen verloren.” Het is een zinnetje dat me weer te binnenschoot bij het verzoek om iets te schrijven over slavernij en gereformeerde theologie. ‘We gaan niet verloren, we liggen verloren’ – en dat dan even niet als antwoord op de vraag naar eeuwig heil of onheil, maar als karakterisering van slavernij als maatschappelijk kwaad in heden en verleden.

De oorsprong van Moederdag is zonder meer sympathiek te noemen. Toch wordt deze dag door voorgangers en pastores soms met lichte tegenzin tegemoet gezien. Niet alleen omdat de commercie nadrukkelijk haar aandeel in deze dag heeft opgeëist, maar ook omdat het feest altijd op een zondag valt. Ook al heeft het niet echt een kerkelijke of bijbelse oorsprong, je moet er wel wat mee. En hoe voorkom je dat het een exclusief feest wordt voor wie moeder is of (nog) een moeder heeft?

Moet de theologie wel over engelen spreken? De invloedrijke dogmaticus Karl Barth vond van niet, omdat ze geen voorwerp van goddelijke openbaring zijn. Ze behoren, om zo te zeggen tot het noodzakelijke begrippenapparaat van de Bijbel, aldus Barth, maar het bestaan van engelen en demonen heeft geen functie in de verkondiging van het evangelie. Barth veronderstelde dat de hemelbewoners niets hebben bijgedragen aan wat hij ‘het heilsgebeuren met Christus’ noemde. Dit is echter onjuist. De Bijbel laat zien dat engelen er niet alleen waren om te luisteren en te aanbidden, maar ook om aan te kondigen en te duiden.

Als mijn grootmoeder van moederszijde, Zwaantje Carrière-Rinses, bij ons logeerde, luisterde ik samen met haar naar de meditaties van Van Ruler voor de AVRO-microfoon. Dikwijls wanneer ik zijn teksten lees, besef ik weer een geloofsverbondenheid met haar. Die band kan ik niet verbreken.

Het is bijna lente. Hoewel de temperatuur op het moment van schrijven niet ver boven nul uitkomt, schijnt de zon al uitbundig en is er overal uit de grond een schitterende kleurenpracht van bloemen opgekomen. De dagen worden langer, de natuur loopt uit – nu nog voorzichtig, straks in uitbundig groen. In deze column bespreek ik twee middeleeuwse gezangen die de hernieuwde natuur op aanstekelijke wijze in verband brengen met de opstanding van Christus of met spirituele groei. Beide zijn geschreven in de twaalfde eeuw, het ene door Adam van St. Victor (circa 1112-circa 1192); het andere door Hildegard van Bingen (1098-1179).