Soms word je gewaarschuwd op het internet: ‘De volgende beelden kunnen als schokkend worden ervaren’. Soms is er geen waarschuwing en zit je voor je het weet via een nieuws-site te kijken naar een groepsverkrachting die als livestream op Facebook te volgen is geweest.
De film Pulp Fiction (1994) behoort ongetwijfeld tot de canon van onze westerse samenleving. Zelfs mensen die nog nooit een film van Tarantino hebben gezien, hebben wel van Pulp Fiction gehoord.
Wie hoofdstuk 37 van het boek Ezechiël gaat lezen, komt terecht in een wonderlijke wereld. Misschien mag je de hele Bijbel wel een wonderlijk boek noemen, maar voor het boek van de profeet Ezechiël en in het bijzonder voor het visioen van het ‘dal vol beenderen’ geldt dat zeker.
In het boek Ezechiël worden de val, de herrijzenis en de glorieuze toekomst van Israël in zowel woorden als beelden weergegeven. Dit alles loopt uit op het visioen van een nieuwe tempel, het hoogtepunt en sluitstuk van het boek Ezechiël.
In de bibliotheek van het Lambeth Palace te Londen bevindt zich de zogeheten Lambeth Bible uit de twaalfde eeuw. In deze Bijbel vinden we dit miniatuurtje bij Ezechiël 9.
Ezechiël is een opmerkelijk mens, opgeleid tot priester, geroepen tot profeet. Zijn boek trekt de aandacht omdat het zich beweegt van crisis naar hoop en aan die hoop gestalte geeft in uitgebreide visioenen. Het wordt nooit saai in dit boek, want het spreekt in parabels en metaforen.
We lezen dat Ezechiël een boekrol te eten krijgt. Deze bijdrage schetst de context van deze bijzondere handeling en vraagt naar haar betekenis. De profeet blijkt drager te worden van het zuchten van God, met voor hemzelf drastische consequenties. Aan het slot is er aandacht voor het boekje dat in Openbaring 10 gegeten wordt en krampen geeft.
Stabilitas loci is de huisregel van God. Voor Hem niet elke zeven jaar een nieuwe woning. Hij woont waar Hij woont, in de tempel te Jeruzalem. Maar dan ziet een priester God zitten op een troon met wielen.
