Bij wraak denk je al snel aan ongecontroleerd geweld. Het komt voort uit boosheid over wat je is aangedaan. Maar kent het woord ‘wraak’ of ‘wreker’ in de Bijbel ook zulke negatieve associaties, of gaat het daar om iets anders? Klaas Spronk is hoogleraar Oude Testament aan de Protestantse Theologische Universiteit Amsterdam. In een beschaafde […]

Zolang als de Bijbel werd gezien als Gods eigen woord, zolang was de Bijbel ook waar. Van kaft tot kaft. Maar wat is waar? Voor ons en in de Bijbel? In de laatste halve eeuw is het begrip waarheid voor ons steeds meer een heikel onderwerp geworden.

In ‘Bijbels ABC’ spelt K.H. Miskotte een aantal oerwoorden uit de Bijbel en uit zijn eigen cultuur. Het boekje, dat in 1941 verscheen en sindsdien vele malen is herdrukt, stelt ook nu nog relevante vragen over de verschillen tussen de bijbelse oerwoorden en die van onze eigen tijd.

Bij vrede denken we tegenwoordig vooral aan de afwezigheid van oorlog. Wanneer er geen sprake is van een militair conflict, heerst er vrede. Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament heeft vrede echter een bredere betekenis.

De term ‘onbesneden’ zal de meeste bijbellezers vertrouwd in de oren klinken. Misschien niet echt een woord waarover je veel nadenkt; sommige culturen doen aan besnijdenis, sommige mannen zijn besneden en anderen niet.

Genade is een uiterst belangrijk begrip in de christelijke traditie. Het speelt een voorname rol in het werk van grote namen als Augustinus en Luther en het werd in het verleden ten onrechte vaak gezien als het cruciale verschil tussen het christendom, de ‘religie van genade’, en het jodendom, een wettische religie waarin Gods zegen verdiend zou moet worden. Maar wat verstaan we nu precies onder genade?

Those were the days. We lazen Bijbel in de Verdeutschung van Martin Buber en Franz Rosenzweig en we ontdekten dat engelen eigenlijk boden waren. Wat een opluchting dat ze hun vleugels verloren en hun braaf-burgerlijke blik. En theologisch, dat de aandacht weer uitging naar wat ze zeiden, naar het woord van God, en niet naar al die poespas.

Over moeilijke woorden gesproken. Het lijkt zo simpel: in de Bijbel draait het om ‘geloof’. Alleen is de vraag hoe het woord dat meestal met ‘geloof’ vertaald wordt opgevat moet worden.

Hart, ziel, nieren. Verstand en kracht. Het zit allemaal van binnen. En het heeft allemaal met liefde te maken. Althans, in de Bijbel. Wij zijn niet gewend te zeggen ‘ik houd van je met al mijn nieren’. En toch zou dat misschien wel kunnen in bijbelse taal. Hoe dan?