het aanbod voor kinderen’, zegt een gepassioneerde Trinette Verhoeven. Verhoeven is als classispredikant in Utrecht, in dienst van de Protestantse Kerk in Nederland, inspirator en aanjager van het kerkelijk gesprek. Ze is geestelijk leider en vraagt vanuit die rol aandacht voor ‘inhoud en hart van het kerk-zijn’
Hoe ga je om met verschillen in levensbeschouwing in de basisschoolklas? En hoe verhoudt de diversiteit van het schoolteam zich met de identiteit van de school? Voor theoloog Iris Veerbeek, gespecialiseerd in interreligieuze relaties, zijn dit boeiende vragen. Als onderwijsbegeleider bij Arkade werkt ze met leskisten, waarmee kinderen verhalen en rituelen verbinden met hun eigen leefwereld.
Ook vertelt zij over het onderzoekstraject dat zij ingaat over de waarde van religieuze verhalen en tradities in onderwijs, specifiek en actueel, over duurzaamheid. Een interview in twee delen.
en geloof. Daar staat kindertheologie voor, als visie op geloofsopvoeding en geloofscommunicatie. Het vorig jaar verschenen boek Nooit meer een kleurplaat wil inspireren wie thuis, in de kerk en op school samen met kinderen actief en ontdekkend met de Bijbel en geloof onderweg zijn. Twee reflecties op dit handboek met uitdagende titel in deze Debat-rubriek.
Behendig zie je kinderen steeds meer ‘swipen’ naar het voorbeeld, van hun ouders, op zoek naar een spelletje of een filmpje. Mensen van verschillende kerken in Europa realiseerden dat in die digitale wereld voor kinderen van alles te vinden is, maar dat ze daar weinig kans liepen de kerk tegen te komen. Makkelijk was het niet, maar ze zijn er, gebaseerd op het principe ‘edutainment’: leren en vermaak.
Het kerkelijk leven is nogal eens gericht op mensen die hun verstand kunnen inzetten om te geloven. En zo is het vaak ook georganiseerd. Maar wat als je dat niet kunt? Mag je dan ook meedoen in de kerk? En hoe dan?
Wat gebeurt er als mensen van verschillende culturele achtergronden elkaar tegenkomen in kerkgebouwen? Hoe worden verschillen in cultuur en/of theologische visie ervaren? Kunnen gebouwen het gemeenschapsleven en de missionaire roeping faciliteren of juist bemoeilijken? Wat gebeurt er met de relaties? In dit artikel verkent Pieter van Winden de geleefde realiteit en de ervaring van het delen van kerkgebouwen met groepen mensen van verschillende culturen. Er blijken zowel mogelijkheden als frustraties te zijn. Onbegrip en conflict kunnen onbedoeld ontstaan. Delen blijkt niet de makkelijkste weg. Het vraagt eerlijkheid, openheid en bereidheid te kiezen voor elkaar, tot dienst aan elkaar.
Hoe ziet de digitaliteit er wereldwijd in het kerkelijke domein uit? In vijf portretten wordt het thema ‘digitaliteit: vloek of zegen?’ praktisch uitgediept.
Black Lives Matter is een beweging die vanuit de Verenigde Staten zich over grote delen van de wereld uitbreidde dit jaar. Hoe verhoudt de context van de Verenigde Staten, het geweld tegen de zwarte bevolking en de relaties tussen zwart en wit daar, zich tot de Nederlandse context? En hoe verhouden theologie en kerken uit met name de vrijzinnige hoek zich in beide contexten tot de discussie omtrent racisme? Over die vragen sprak ik met Paul Rasor, Janet Thompson Jackson en Pat Jackson, alle drie afkomstig uit de Verenigde Staten, (recent) in Nederland woonachtig, en een dream team wat betreft kennis van rechten, ras en religie. Hieronder volgt een inkijkje in een engagerend en geëngageerd gesprek van tweeënhalf uur over deze vragen.
Ik heet geen Josephine. Mijn naam is bij de redactie bekend. Ik ben een immigrant uit een Afrikaans land, getrouwd met een Nederlander. Als tiener werd ik door een vriendin uitgenodigd mee te gaan naar de kerk en ik kwam tot geloof in een presbyteriaanse kerk. De kerk hielp mij al jong mijn sprekerstalent te ontwikkelen. Een bekende zendingsorganisatie meldde mij aan voor een studie theologie in een westers land en in dat land heb ik vervolgens een aantal jaren kerkelijk werk gedaan.
