LEESWIJZER Dr. Polly Pattikayhatu heeft een belangwekkend artikel samengesteld over de historie van de Geredja Indjili Maluku (GIM), de Molukse Evangelische Kerk in Nederland, die hij beziet in het perspectief van de Molukse geloofshouding. Deze geloofshouding, ‘supu-no’o’e-repe’, is verweven met het gemeenschapsdenken met als kernbegrippen de trits: ontvangen-overdenkenantwoorden.

In dit tweeluik blikken ds. Otto Ruff en ds. Sjaak van ‘t Kruis ieder op hun wijze in een bijdrage over verzoenend spreken en samenwerken terugen vooruit. Deze predikanten, een van Molukse en een van Nederlandse zijde, werkten allebei als functionarissen in de Commissie Contact Molukse en Nederlandse Kerken. Binnen de Molukse setting wordt dit aangeduid als musjawarah: samen het gesprek aangaan totdat je er samen uitkomt.

In de context van zorgzaam met elkaar omgaan wil ik u, in grote stappen, meenemen op een reis die de Molukse gemeenschap in Nederland de afgelopen zeventig jaar heeft afgelegd. Een reis waarin een gemeenschap dacht dat haar verblijf hooguit zes maanden zou duren. Een reis die in 1951 begon met de overtocht van ex-KNILmilitairen en hun gezinnen, samen 12.500 in getal.

De elfde Algemene Vergadering van de Wereldraad van Kerken kwam in Karlsruhe in de eerste week van september 2022 samen onder het thema ‘De liefde van Christus zet de wereld in beweging richting verzoening en eenheid’. De vraag rijst dan op welke manier dit thema inspireert om te bidden en de mensen in Rusland en Oekraïne aan te spreken.

Dat niemand bij de oprichting van de Geredja Indjili Maluku in november 1952 zal hebben gedacht dat in 2022 het 70-jarig jubileum van het kerkgenootschap zou worden gevierd, is een open deur. De zes maanden die men dacht in Nederland door te brengen, waren op die datum allang verstreken, toch leefde het idee dat het verblijf in Nederland van tijdelijke aard zou zijn en dat terugkeer naar een vrije Molukse staat een reële optie was, nog volop in brede kring.

Het werkwoord שוב (shub) komt vaak voor in de Hebreeuwse Bijbel en betekent meestal ‘terugkeren’, ‘omkeren’. Dat kan letterlijk zijn, als een beweging van daar naar hier. Het kan ook afkeren van iets of iemand zijn in angst of schaamte, of terugkeren tot God, geloof of de wijze raad van een ouder.

Mensen in Nederland die van oppashuis naar kraakpand en weer terug gaan, die logeerbedden gebruiken of inderdaad de daken thuislozenopvang. Mensen in Londen wier flat is uitgebrand, opgekocht door investeerders en na negen maanden nog steeds geen woonruimte hebben. Barcelona, New York, Toronto, Berlijn, noem maar op, overal is er een tekort aan betaalbare woningen. Maar ook in steden op het zuidelijk halfrond is de woningcrisis enorm. Al was het maar omdat de woonkosten de loonopbrengsten ver overstijgen, of omdat veel mensen naar de steden trekken voor werk.

Jakob Wedemeijer (52) was in het vorige college van B en W in Amsterdam een tijdlang wethouder Wonen, Bouwen, Openbare Ruimte en Groen en Reiniging. Na een loopbaan in de sociale advocatuur werd hij in 2016 wethouder voor de SP in Eindhoven, vervolgens stadsdeelbestuurder in Amsterdam Zuid-Oost in 2018, en vorig jaar wethouder in Amsterdam. TussenRuimte interviewde hem.

Samen met mijn vrouw bezocht ik haar in een van de asielzoekerscentra in Nederland. Ze kreeg niet zo lang geleden eindelijk een status – een ‘positief ’ zoals ze dat zelf aangaf – na een ingewikkelde procedure bij de IND.