Film Roberto Andò Le Confessioni 2016 ‘Een stilte die de macht stoort’ ‘Er is weinig menselijks aan mijn vak’, bekent Daniel Rochè, directeur van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), in Le Confessioni (2016). In deze merkwaardige speelfilm komen de Ministers van Financiën van de G8 bijeen in een luxe hotel aan de Duitse kust. Naast […]
Tijden van turbulentie en transitie vragen ook om stabiliteit van religieuze leiders. Als er naast het bestuderen van literatuur over leiderschap één moment is om vanuit een andere bron kennis en informatie op te doen over leiderschap dan is het wel de verkiezingst(r)ijd.
Leiderschap in de publieke ruimte van religieuze persoonlijkheden is natuurlijk van alle tijden. Soms is het opvallend, iconisch zelfs. Soms is het ook op heel onverwachte plekken te vinden. Dat laatste is het geval in vier ogenschijnlijk wat elitaire en vrome uitgaven van de Utrechtse pastoor Engelbertus Lagerwey (1880-1959), die van 1924-1945 pastoor van de Utrechtse Ste. Gertrudiskathedraal in de Oud-Katholieke Kerk van Nederland was.
Tijdens de negentiende Gay Pride Parade in Sao Paulo (oktober 2015) beeldde de transseksuele actrice Viviany Beleboni haar eigen kruisiging uit. Daarmee stelde ze het geweld en de stigmatisering waar LGBT1-mensen in Brazilië onder gebukt gaan op choquerende wijze aan de kaak.
Een groot deel van de wereldwijde kerk heeft te maken met geloofsvervolging. Het noemen van aantallen is altijd lastig, want hoe meet en weeg je vervolging?1 De meest voorzichtige schattingen van verschillende organisaties en onderzoekscentra gaan echter uit van minstens honderd miljoen vervolgde christenen. Dat betekent ook dat er enorm veel pastors zijn die leiding geven aan hun gemeenten in die context van vervolging.
De kerk in Nederland bevindt zich momenteel in een situatie van post-christendom. Een nieuwe context waar predikanten, pastors en voorgangers zich mee moeten (leren) verhouden. Hebben zij voldoende vaardigheden en handvatten? Een behoefteonderzoek met reacties van negen Nederlandse leiders uit verschillende kerkgenootschappen.
Het vorig jaar gehouden referendum over het vredesakkoord in Colombia bleek een markant moment voor religieuze leiders en een uitgelezen impuls voor hun betrokkenheid bij het openbare leven in het land. Hoe zag het religieuze spectrum er voorafgaand aan de stemming uit en hoe konden de religieuze leiders van zich laten horen tijdens het openbare debat?
Leiderschap in onze tijd lijkt soms een onmogelijke opgave. In de publieke sector, in het bedrijfsleven en binnen religieuze organisaties weten leiders dat ze het niet uitsluitend van hun charisma moeten hebben. De meeste moderne leiderschapstheorieën en managementgoeroes benadrukken het belang van wederkerigheid. Leiderschap is het proces waarin leider en volgers elkaar beïnvloeden, en zeker niet (meer) het zo slim en efficiënt mogelijk manipuleren van je groep. En dat is ook een vruchtbaar perspectief op leiderschap.
Een land als Zuid-Afrika komt op mij heel wat patriarchaler over dan ik in de Nederlandse context gewend ben. Maar of dat ook werkelijk zo is?
