In 1973 bezocht ik een internationale evangelische conferentie over evangelisatie onder jongeren. Werkzaam bij Tot Heil des Volks waar we jongeren begeleidden die aan alcohol of drugs verslaafd waren, hield ik een inleiding over de effecten van verdovende middelen. Zoals overal was het onderlinge contact in de wandelgangen het meest verrijkend. De inleiders van elders in Europa en jonge hulpverleners, we wisselden ervaringen en adviezen uit.

De naam ‘beschermheiligen’ pretendeert dat zij ervoor kunnen zorgen dat je veilig bent voor ziekte en andere gevaren, met name onderweg. Marian Geurtsen nuanceert dat en wijst op de parallel tussen legenden en bijbelverhalen.

Zowel vertrekken uit een geloofsgemeenschap als afstand nemen tot een seculier of materialistisch bestaan kan als bevrijding ervaren worden. Maar iedere geschiedenis is anders. Hoe omschrijft Peter Korver zijn weg?

In haar masteronderzoek naar ‘kliederkerk’ ontdekte Martha Kroes hoe eigenzinnig de Geest kon waaien te midden van het menselijk geklieder om op nieuwe manieren kerk te zijn.

Kloosters leken lange tijd op uitsterven te staan. Toch neemt bij sommige ordes het aantal intredes weer toe. Ook bij de vergrijsde gemeenschap van de dominicanessen te Nijmegen sluiten nieuwe zusters zich aan. Maar er is nog altijd veel meer werk dan er zusters zijn. Hoe bewaren zij hun energie in deze uitdagende situatie?