Als God iets doet
berijming: Liesbeth Goedbloed
melodie: Roeland Smith
Klik hier om Psalm 22 te beluisteren.
Voor de dirigent. Op de wijs van De hinde van de dageraad. Een psalm van David
Ik sta alleen, want u bent weggegaan.
Mijn God, mijn God, waarom?
U bent mijn redding, maar niet hier en nu.
Waar bent u dan? Te ver […]

1 Voor de koorleider. Op de wijs van De hinde van de dageraad. Een psalm van David.
2 Mijn God, mijn God,
waarom hebt u mij verlaten?
U blijft ver weg en redt mij niet,
ook al schreeuw ik het uit.
3 ‘Mijn God!’ roep ik
overdag, en u antwoordt niet,
’s nachts, en ik vind geen rust.
4 U bent de […]

‘Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten? Een aangrijpende vraag, de openingsregel van Psalm 22. Hoe ga je daar als berijmer mee om?

Bij Psalm 22 en Matteüs 27,45-54
Als Psalm 22 gekozen wordt als schriftlezing, lijkt het me niet goed om de laatste tien verzen weg te laten zoals het rooster suggereert. Ten eerste omdat de psalm een eenheid is, een lied dat pas ‘zijn ding gedaan heeft’ als het uitgezongen is. Maar […]

“Het mooie aan psalmen is dat alle gemoedstoestanden erin voorkomen. Bij liedbundels zijn woede, wraakgevoelens of twijfel ondervertegenwoordigd. Bij psalmen niet. Dat is niet voor niets: het is niet Gods bedoeling om negatieve emoties te onderdrukken of in een keldertje op te potten. Bij psalmen kun je volledig ‘ademen’.” Dat zegt Liesbeth […]

Verlaten | Ferlitten
Psalm 22
Zonder licht
en dan alleen
in godgewilde pijn
verlatenheid en angst
is eenzaamheid zelfs nog een weg
mijn god
hoe kan een mens
als worm
het moordend zwart
drie uren lang
in eeuwigheid
verdoemenis verdragen
blijft dan alleen nog dit mij over
jou te plaatsen
in het wit van mijn papier
in het geleende licht
dat loven heet
en leven geeft

Bron: Henk Pietersma, Laudate. Psalmen in […]

Bij Psalm 22 en Johannes 18,1-19,42
Wie een aantal jaargangen van De Eerste Dag doorbladert, zal ontdekken dat voor deze dag elk jaar dezelfde teksten ingeroosterd staan. De lezer die met deze pagina onvoldoende geholpen is, kan dus ook te rade gaan bij vorige jaargangen.
Op Goede Vrijdag past ons, predikers, grote bescheidenheid. We laten […]

In het liturgische spel van de Veertigdagentijd, tijd van inkeer, boete en verzoening, worden grote lofzangen vermeden. Het ‘groot Gloria’ en het ‘Halleluja’ blijven achterwege. Het Gloria klinkt pas weer, voluit met klokgelui, aan het begin van het driedaagse Paasfeest, op de avond van Witte Donderdag. Het Halleluja, die feestelijke en bijna uitzinnige kreet, wordt pas aangeheven na het epistel in de Paasnacht, als aankondiging van het opstandingsevangelie. Goede Vrijdag lijkt ontdaan van lofzangen. Maar schijn bedriegt.

Gestorven. Een klein woordje is het maar. Voor wie de apostolische geloofsbelijdenis leest of zingt, valt het niet eens op. Het klinkt gewoon mee in heel die reeks van woorden. Opgenomen in de litanie van geleden, gekruisigd en begraven. Zo van: o ja, gestorven, dat ook nog. Maar eigenlijk zouden we de adem in moeten […]