Als herschapen

Terwijl ik langs de lunchroom loop, zie ik Gerard. Hij merkt mij ook op, er verschijnt een glimlach op zijn gezicht en hij wijst naar de stoel tegenover hem. We kennen elkaar van een cursus Frans. Sinds de cursus is afgelopen, een klein jaar geleden, hebben we elkaar niet meer gezien.

Als ik tegenover hem ga zitten, zie ik dat hij er ondanks zijn leeftijd – ik weet dat hij ruim zeventig is – jeugdig uitziet. Op de cursusavonden droeg hij meestal een donkerblauwe schipperstrui en saaie ongepoetste bruine veterschoenen. Hij was vaak wat stil, teruggetrokken. Vandaag vallen zijn rode shirt en witte sportschoenen me op. Hij lijkt gezonder, vitaler.

Gerard begint te vertellen. Na zijn scheiding, vijf jaar geleden, braken er voor hem zware tijden aan. Hij moest verhuizen, kreeg hartklachten en diabetes. Het opbouwen van een ‘nieuw’ leven viel hem tegen; hij had schulden en zijn seniorenwoning had hij wat verwaarloosd. Gelukkig had hij zijn wekelijkse avondjes Franse les.

Ik zie een schalks lachje op zijn gezicht. ‘Internet heeft mij gered, het lijkt wel een sprookje’, hoor ik hem zeggen. ‘Via internet heb ik contact gekregen met een docent die op de internationale school van Aruba werkt. Zij is vijftien jaar jonger dan ik en ze is weduwe. Nadat we elkaar twee maanden via Skype gesproken hebben, ben ik voor twee weken naar haar toegegaan. Het was een TOP tijd.’ Gerard kijkt verliefd. ‘Over twee maanden komt ze bij mij op bezoek. Mijn huisje heb ik eigenlijk nooit echt ingericht. Maar nu wil ik behangen, een nieuw vloerkleed in de kamer en plantjes in de tuin. We skypen elke avond. Ik zie zo uit naar haar komst.’

Holkje van der Veer is dominicanes en redactielid van Open Deur.