Menu

Basis

De heilige grafsteen

Wat is er van die steen geworden, die ooit voor het heilige graf lag? De steen bleef liggen op de plek waar hij op de paasmorgen was neergelegd. Hij bleef, ook al werd hij gebleekt door de zon. Hij bleef, ook al maakte het regenwater zijn oppervlak ruw. Hij bleef, ook al maakte de vorst scheuren in hem, ook al polijstte de wind hem op pijnlijke wijze en ook al kleurden de mossen hem groen. De tijd en het lot lieten hun sporen na. Maar de steen bleef. Na die paasmorgen vlucht hij nergens meer voor weg.

BEELD EN TEKST: Stephan de Jong, predikant in de Protestantse Gemeente Oudemirdum-Nijemirdum-Sondel en redactielid van Open Deur.

Wellicht ook interessant

vlam
vlam
None

Wie zorgt voor de ziel van de theoloog?

Wie waakt erover dat de theoloog niet opbrandt? Mijn antwoord is eenvoudig. Intervisie, supervisie, coaching, ik wens ze elke theoloog toe. Ik heb er zelf veel baat bij. De eindverantwoordelijke voor de eigen ziel is echter de theoloog zelf. Dit geldt voor alle beroepscategorieën maar wellicht op een bijzondere wijze voor theologen. Immers, naast de ratio kan ook de intieme, persoonlijke geloofservaring een rol spelen in het bedrijven van theologie.

Nieuwe boeken