De list van Corné

Bij Matteüs 2,13-18

Corné is de stoerste jongen uit groep 7. Hij is goed in vechten en de anderen zijn een beetje bang voor hem. Hij speelt altijd de baas op het plein en in de klas. Corné bepaalt welke spelletjes de klas doet en wie mee mogen doen. Dat is gewoon zo en niemand denkt er verder over na. Het gaat wel prima zo.

Op een dag luistert Corné een gesprek af tussen de leraren. Ze praten over één van zijn klasgenoten. Bram heet hij. Bram is een aardige jongen. Niet erg sterk of zo, maar wel heel vriendelijk. Hij gaat altijd met iedereen om en staat voor iedereen klaar. Corné heeft eigenlijk een hekel aan Bram. Een watje vindt hij hem, helemaal niet stoer of sterk. Maar Corné is ook een beetje bang voor Bram. Want er zijn wel erg veel kinderen die hem aardig vinden…

Corné wordt er onrustig van. Stel je voor dat die Bram de baas wordt in de klas. Wat moet hij dan? Straks luistert er niemand meer naar hem en wil niemand meer met hem spelen. ‘Corné, jongen,’ zegt hij tegen zichzelf, ‘verzin een list.’

Wat zou jij doen als je Corné was?

De dagen daarna probeert Corné om Bram overal de schuld van te geven. Hij stompt iemand en gooit de boterham van iemand anders in de prullenbak en zegt dan dat Bram het heeft gedaan. Hij pakt dingen weg en zorgt dat ze in het kastje van Bram worden teruggevonden. Steeds meer kinderen krijgen een hekel aan Bram.

Het gaat zelfs zover met al dat pesten en bedriegen, dat Bram besluit om naar een andere school te gaan. Hier houdt hij het niet meer uit.

Corné is opgelucht, maar of dit nou écht slim van hem was…?