Menu

Basis

De knoppen breken

Het voorjaar geeft hoop. Je merkt dat er iets moois komt. Maar dat spreekt niet vanzelf, laat de dichter Jaap Zijlstra ons zien.

Voor het eerst in zestien jaar hoop ik weer alle Nederlandse seizoenen te beleven. In het zuiden van Zuid-Afrika hadden we eigenlijk maar twee seizoenen: winter en zomer. Heel soms had je zelfs in de winter een zomerdag! Ik herinner me uit Nederland nog heel goed de reuk van het voorjaar als ik in de vroege ochtend op mijn fiets stapte om naar school te gaan of naar het station in Lelystad.

Voor mij het mooiste seizoen van het jaar. Afgelopen jaar zijn we aan het eind van de Zuid-Afrikaanse winter naar Nederland verhuisd en daarom heb ik nu bijna een jaar winter achter de rug. Dat maakt dat ik nog meer uitzie naar het voorjaar en de zomer.

EN TOCH

De dichter Jaap Zijlstra schrijft in zijn gedicht ‘Stille week’ ook over het voorjaar:

“Het voorjaar komt, de knoppen breken
en bloesems geven taal noch teken.

De vogels zingen. God wat is dat mooi.
Ook ik wil zingen in mijn alledaagse kooi.

Maar kan niet. Deze dagen staat
tussen de takken uw bebloed gelaat.”

Het voorjaar geeft hoop, want je ziet knoppen breken, al is er van de bloesems nog geen taal of teken. En toch, hoe mooi het voorjaar ook kan zijn, er zijn genoeg dingen die ervoor kunnen zorgen dat het je niet lukt om daarvan te genieten. Het verlies van een geliefde, coronamaatregelen, een depressie. Of zoals Jaap Zijlstra verwoordt: het bebloed gelaat van Christus. We vieren Goede Vrijdag en Pasen in het voorjaar. De dichter ziet een naakte, verminkte huid en doorboorde handen. Een vreselijk gezicht, maar tegelijkertijd is het voor hem zoals het voorjaar: je merkt dat er iets moois komt. Dat komt alleen niet vanzelf. Zoals weinig het afgelopen jaar vanzelf ging.
Alles was anders.

WONDER

Goede Vrijdag en de opstanding hebben alles voorgoed veranderd. Een God die lijdt aan een kruis zorgt ervoor dat we totaal anders kijken naar God en ook ons eigen lijden. En de opstanding heeft ervoor gezorgd dat we altijd hoop kunnen houden, al sterft iemand of lijkt de wereld in beslag genomen door corona. De opstanding getuigt van Gods kracht.

Jaap Zijlstra laat ons anders naar de seizoenen en de natuur kijken. En dat vind ik aan dit gedicht zo mooi. Niets is vanzelfsprekend. Al vier je al zolang Pasen, al heb je het voorjaar al tientallen keren meegemaakt: het blijft een wonder. Er is niets normaals aan. En dat merk je vooral als het allemaal anders gaat.
Ik hoop dat we daarom dit jaar de Stille Week, Goede Vrijdag en Pasen als extra bijzonder zullen ervaren, en dit verbonden zien met de seizoenen. Ik ga dit voorjaar in elk geval intens beleven, in kleuren en geuren, want de Heer is opgestaan.

Almatine Leene is predikant van De Open Poort in Hattem en Theoloog des Vaderlands.

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken