Zij wikkelde hem in doeken…

Hoe laat een kunstenaar zich inspireren door Maria? Welke band heeft zij met Maria en hoe is dit zichtbaar in haar werken? Marijke Jager-Burggraaff vertelt en laat het ons zien.

Je kunt bijna zeggen dat Maria leeft.
Ze is wereldomvattend en oneindig veel keren afgebeeld.
Ze spreekt jong en oud aan.
Aan haar voeten branden kaarsen.
Bij haar zoek je voorspraak, troost en bescherming.
Maria wordt beleefd als de menselijke toegang tot God.
Als God de zon zou zijn, dan is Maria de maan.
De maan geeft geen licht, zij ontvangt haar licht van de zon.
Door de zon word je verblind, naar de maan kun je kijken zonder je
ogen te moeten sluiten.
Als moeder van Gods zoon is ze herkenbaar en dichtbij.
Maria boeit en inspireert mij.
Ze is voor mij een verbinding tussen het goddelijke en het menselijke.
Dat beeld gebruik ik in mijn werk.
Op mijn manier kleur ik haar verhalen in.
Ik werk met de hand en de vele steekjes zorgen voor rust en bezinning.
Dat past bij Maria.

Voor het Mariagewaad gebruikte ik blauwe zijde. Aan de zijkant van haar bovenkleed zit een label gemaakt van de bijbelbladzij met de tekst van de aankondiging van de geboorte van Christus. Het onderkleed is van rode zijde. Op de plek van het hart is het verdriet en de pijn, die zij moet doorstaan, als een verwonding te zien.

Het babyhemdje en de doeken zijn gemaakt van witte zijde, als symbool van het reine en heilige. Ze zijn gevlochten van reepjes stof. De horizontale en verticale lijnen van het vlechtwerk verbeelden de verbinding tussen hemel en aarde. Het goddelijke verbonden met het menselijke. Een van de doeken heeft een labeltje van de bijbelbladzij met de tekst: ‘Zij wikkelde hem in doeken…’

De rozenkrans is gemaakt van linnen en zijde. De rafels laten de onvolmaaktheid van het leven zien. De rozenkrans als meditatiegebed is erop gericht dat de mens zich bij God hervindt. Het uitspreken van de woorden maakt ruimte waarin de levende God aanwezig is en het is goed om in die ruimte te zijn…

Voor de zakdoekjes die ik als Maria-relieken maakte, heb ik oude vergane zijde gebruikt. De stof is rafelig en gescheurd. Er zijn tranen op geborduurd. De kleur rood maakt de emotie indringender. De zakdoekjes hebben een label van de bladzij uit het Liedboek met Psalm 142:1: ‘Tot God de Heer hief ik mijn stem…’

Op het schilderij heb ik Maria afgewend van de wereld verbeeld. In rust, alleen met haar kind. Misschien zingt ze zachtjes haar lofzang voor hem: ‘Iedere tijd opnieuw gaat zijn genade naar allen die eerbiedig met hem leven, want geweldig is mijn God…’