Gemeenteopbouw vanuit geloofsontwikkeling

Dit is een bespreking van Vruchten van de Bron

Christenen geloven dat het hun bestemming is vrucht te dragen voor God en mensen. Dit komt tot uiting in hun persoonlijke leven maar ook in het samen gemeentezijn. In dit boek werkt de auteur dat uit in de thema’s vruchtbaar bijbelgebruik, vruchtbare vertolking, vruchtbare leiders en vruchtbare kerken. Deze thema’s zijn belangrijk voor een heilzame en duurzame geloofs- en gemeenteopbouw. Bij de uitwerking staan de bijbelse kernwoorden geloof¸ hoop en bovenal liefde centraal.

Vruchten van de Bron is geschreven in aansluiting op Leven uit de Bron en Groeien bij de Bron.

Later deze week vraag ik aandacht voor Zorg voor de ziel van dr. A.J. Plaisier. Hij schreef niet alleen dat boekje, hij leverde ook een ‘Woord vooraf’ voor een boekje van drs. Marius Noorloos, getiteld Vruchten van de Bron. Noorloos is gemeentepredikant geweest in Aardenburg, Wormerveer en Lelystad en gemeente-adviseur van de Samen-op-Weg-kerken in Gelderland.

            Vruchten van de Bron staat niet op zichzelf. Het borduurt voort op Leven uit de Bron en Groeien bij de Bron uit respectievelijk 2009 en 2016. Het boekje van Plaisier is vooral op persoonlijke geloofsontwikkeling gericht, weliswaar in sterke aansluiting aan de traditie. Van individualisme in de zin van alleen de eigen ziel en zaligheid is zeker geen sprake. De boekjes van Noorloos gaan vooral over gemeenteopbouw. Maar: vanuit geloofsontwikkeling. Alles begint, ook in de gemeente, met de levende omgang met God en met elkaar. Noorloos heeft het zelf altijd over de CBA-methode. De ‘C’ van ‘communicatie’ staat voor die geloofsontwikkeling, de ‘B’ voor bezinning en de ‘A’ voor activiteiten. De auteur hamert steeds op het aambeeld van de goede volgorde. Voorbeeld: als men zich meteen op het organiseren van activiteiten stort, gaat zich dat een keer wreken. Zonder communicatie en bezinning gaat het niet.

            Vruchten van de Bron bestaat uit vier delen: ‘Vruchtbaar bijbelgebruik’, ‘Vruchtbare vertolking’, ‘Vruchtbaar leiderschap’ en ‘Vruchtbare kerken’. Alle vier zijn ze onderverdeeld in korte paragrafen.

Inmiddels is Noorloos 81 jaar oud, en hij had zijn memoires al gepubliceerd… Het tekent zijn gedrevenheid. Zoals Plaisier over hem schreef als karakter van volhouden en doorgaan, en dat ‘opgeven’ niet in zijn woordenboek voorkomt. Met de veelzeggende toevoeging: ‘of dit nu wel of niet door anderen wordt gewaardeerd.’ Die zal bij deze en gene enige herkenning oproepen. Feit blijft: de dienst van Noorloos aan de Heer van de kerk en aan de kerk van de Heer dwingt respect af.

Ik hoorde Noorloos een keer spreken over de combinatie reformatorisch-evangelisch-charismatisch. De reformatorische component is bij hem de basis. Ook in dat opzicht is er sprake van verwantschap met Plaisier, over wie ik zei dat hij sterk aansluit aan de traditie. Dat maakt het boekje van Noorloos, dat wat minder beschouwend en meer praktijkgericht is dan dat van Plaisier, geschikt voor gebruik op het reformatorische erf. Zeker als er sprake is van affiniteit met de evangelische en de charismatische beweging.

Kerkenraden en gesprekskringen kunnen hun voordeel met Vruchten van de Bron doen. Wat de kerkenraden betreft: men zou vergaderingen kunnen openen met het bespreken van een van de paragrafen. Van harte aanbevolen!   

Dr. J.W. Wassenaar,

N.a.v. Marius Noorloos, Vruchten van de Bron. Geloven, hopen en bovenal liefhebben; KokBoekencentrum Uitgevers, Utrecht, 2019; 124 p.; ISBN 9789043532662;