Hardnekkige misverstanden over Kronieken
Deel 1: plaats in de tradities
De geringe aandacht die het boek Kronieken tot voor kort binnen de christelijke traditie ten deel viel is een direct gevolg van de plaats die dit geschrift binnen de christelijke canon heeft gekregen. Kronieken volgt daar onmiddellijk op 1-2 Samuël en 1-2 Koningen, waardoor het min of meer een herhaling lijkt van deze boeken. Deze indruk wordt bovendien nog versterkt, doordat deze werken – inclusief 1-2 Kronieken – in christelijk spraakgebruik vaak worden gerubriceerd onder de noemer ‘historische boeken’, een weinig doeltreffende, zelfs misleidende benaming. Bovendien is de titel waarmee het boek Kronieken in de Septuaginta is getooid er ongetwijfeld verder schuld aan dat het geschrift binnen de christelijke traditie betrekkelijk weinig aandacht heeft gekregen. Het wordt daar immers aangeduid als Paraleipomena: ‘dat wat is blijven liggen’, namelijk in 1-2 Samuël en 1-2 Koningen. Daardoor wordt de suggestie gewekt dat Kronieken niet op eigen benen kan staan, maar alleen vanuit Samuël-Koningen zinvol te lezen zou zijn.