Menu

None

Hendrik de tuinman

Hendrik was niet rijk. Maar hij had wel een prachtige tuin. Vooral in de lente en de zomer natuurlijk. Zelfs in de herfst en de winter was de tuin een lust om te zien. Hoe kwam dat? Doordat Hendrik zijn tuin zorgvuldig onderhield.

Op een ochtend stapte een vrouw stiekem over het hek. Gewoon van hopla. Ze wilde gauw wat bloemen te plukken. Hendrik zag het en vroeg haar waarom ze ongevraagd bloemen uit zijn tuin haalde. De vrouw antwoordde dat zij op weg was naar een verjaardag en vergeten was bloemen te kopen. Ze had gedacht dat niemand het zou merken als zij een paar bloemen uit de tuin plukte. Hendrik antwoordde: ‘Wacht maar, ik zal je even helpen. We maken er een mooie bos van.’

Vanaf die dag gebeurde het steeds vaker dat mensen stiekem het hekje over stapten. Gewoon van hopla. Ze plukten bloemen, ze rukten ze soms uit de grond. En in hun haast vertrapten ze nog meer bloemen. Gewoon van hopla. Maar Hendrik klaagde niet. Elke ochtend herstelde hij de tuin.

Dat deed hij ook na die nacht waarin een stel jongens meer dan de helft van alle jonge boompjes hadden geknakt of uitgerukt. Ze hadden flink willen doen. Wat waren ze flink daar in de bescherming van het duister van de nacht. Gewoon van hopla dus.

Hendrik trof ’s morgens de puinhoop in zijn tuin aan. Hij klaagde niet. In de dagen die volgden herstelde hij weer zijn tuin, richtte de geknakte boompjes die nog te redden waren weer op en plantte nieuwe op de leeggevallen plekken. De mensen vonden het vreemd dat Hendrik dit allemaal deed. Waarom bleef hij zijn tuin verzorgden terwijl deze steeds weer werd vernield? Er gingen praatjes in het dorp: Hendrik is niet goed bij zijn hoofd. Op een dag vroeg iemand het eens aan hem: Hendrik, waarom blijf je steeds weer zorgen voor de tuin? Hendrik antwoordde: ‘Alle mensen hebben de zorg gekregen voor een stukje van deze wereld. Ik heb de zorg voor dit stukje gekregen.’

De meeste mensen snapten dit niet. Sommigen gingen door met vernielen. Maar er waren er ook die aan het denken waren gezet. Sommigen begonnen meer zorg te besteden aan hun eigen tuin. En weer andere mensen zagen dat en werden erdoor aangestoken. Langzamerhand werd het aantal vernielingen minder. Het dorp werd mooier. Dankzij Hendrik. Was hij een dwaas? Of een beetje een held, die nooit de voorpagina van krant zou halen? Ik weet het niet. Hendrik ging gewoon door met zorgen voor het stukje van de wereld dat aan hem was toevertrouwd. Gewoon van hopla.

Bron: klik hier

Wellicht ook interessant

Bijbelwetenschappen
Bijbelwetenschappen
Basis

De Levende belichaamt onze verwondingen

Wie niet in de gelegenheid was om op de avond van de eerste dag van de week, nu acht dagen geleden, in de vesper het evangelie van die avond te horen (Johannes 20:19-23), zal het op de achtste dag, vandaag, nog wel willen betrekken bij de lezing van het evangelie. We weten niet of het hetzelfde moment was als een week eerder, dat Jezus in het midden van zijn leerlingen, inclusief Tomas, verscheen. Wel waren de deuren opnieuw gesloten. Misschien niet meer uit vrees voor de joden, maar omdat het hart van een van hen, Tomas, nog geopend moest worden.

Bijbelwetenschappen
Bijbelwetenschappen
Basis

‘Opdat ook jullie doen wat Ik jullie heb gedaan’

Volgens de inmiddels overleden opperrabbijn Jonathan Sacks zijn voor een gemeenschap deze drie zaken het belangrijkst: ouders, leraren en gedenken. Ouders en leraren moeten kinderen vertellen over het verleden, om wat toen fout ging in de toekomst te voorkomen en het goede te doen. De onderwerpen in de lezingen van vandaag bevestigen dat belang. Het vertrek uit de slavendienst in Egypte en de voetwassing door Jezus worden nog steeds verteld en herdacht.

Nieuwe boeken