Het gelijk van minister Blok?!
Minister Blok heeft gekke dingen gezegd over de multiculturele samenleving. Dat Suriname ‘a failed state’ is bijvoorbeeld. En dat bewoners van cultureel diverse buurten ‘enorme overlast’ ervaren. Maar had hij niet ook een goed punt in zijn beschrijving van het hedendaagse Nederland?
Wij wonen in een wijk waar driekwart van de mensen een migratieachtergrond heeft. Waar de buurvrouw van 86, die er al veertig jaar huist, aan ons vraagt of we naar ‘die zwarte daar’ gaan. En dan bedoelt ze, inderdaad, ónze Kaapverdiaanse kapster om de hoek. Het is een wijk waar zoveel Turken wonen dat je veelal geen gesprek kunt volgen, omdat men de moedertaal gebruikt. En komen we eens Nederlands ogende buurtbewoners tegen, dan blijken het Polen en andere Oost-Europeanen van wie velen voortdurend verhuizen.
Wij genieten van deze diversiteit. Maar een hechte samenleving bouwen in zo’n verdeelde buurt lijkt bijna kansloos. De minister ziet het niet gebeuren. Maar let wel: er is hoop! Want temidden van deze elkaar-tolererende-maar-met-een-grote-boog-om-elkaar-heenlopende-buurtbewoners ontstaat een warme, interculturele gemeenschap. Er ontstaat een buurtkerk waar echte ontmoetingen plaatsvinden tussen medelanders en Nederlanders, rijken en armen, hoogen anders-opgeleiden en mensen met en zonder strafblad. Ze zingen, bidden, eten, lachen en huilen met elkaar: Nederlanders, Kaapverdianen, Polen en Turken!
Zowel in onze veelkleurige omgeving als op tientallen andere plaatsen in Nederland bevinden zich kleurrijke, interculturele geloofsgemeenschappen. Het kan! Maar hoe? Niet vanwege een door de overheid opgelegd programma, maar via een innerlijke openheid voor de Ander, die ruimte schept voor diversiteit. Wie God in Jezus door de Geest leert kennen, krijgt oog en hart voor zijn enorm gevarieerde schepping die, in al haar diversiteit, Zijn beeld weerspiegelt. De Vader wordt gereflecteerd in veelkleurigheid; de Zoon gaf er zijn leven voor dat scheidingsmuren zouden worden weggebroken; de Geest doorbreekt etnische en culturele grenzen.
Volgelingen van Jezus hebben dus een sterke bijbels-theologische motivatie om diversiteit te omarmen. Laat dat nog vaker dan nu al gebeurt resulteren in de daadwerkelijke vorming van interculturele geloofsgemeenschappen! Verras de minister. Bouw aan een betere samenleving. En vooral: eer God die niet uit is op eenvormige kerken, maar op een kleurrijk Koninkrijk, waar volken, stammen en natiën harmonieus samenleven. Het kan echt!
– Hans Euser is, samen met zijn vrouw Carolien, netwerkleider van Intercultural Church Plants (ICP), een organisatie die interculturele gemeenschapsvorming in Nederland stimuleert en steunt.
