Het geluk ligt op straat
Mijn echtgenoot en ik maken er een sport van: spullen op straat vinden. We gebruiken ze zelf, geven ze weg of brengen ze naar de kringloop.
In de loop der jaren vonden we honderden dingen: serviesgoed, meubels, bouwmateriaal, textiel. Tomado-rekjes en designstoelen uit de jaren zestig. Wasmanden. Pas gewassen dekbedhoezen. Een pakje thee met het cellofaan er nog omheen. En geld: totaal nu zo’n vierhonderd euro aan muntjes.
VERTROUWEN
Natuurlijk is het leuk om gratis aan je spullen te komen. Maar er zit meer achter onze straatjutterij. We vinden het jammer voor het milieu als bruikbare dingen vernietigd worden. Vaak staan ze immers bij het grofvuil of liggen ze in een puinbak. Daarnaast is het een manier van in het leven staan: wij ervaren dat het geluk op straat ligt. Als je ervoor open staat, valt je van alles te beurt. Om niet. Is dat niet ‘genade’? Het vinden van spullen geeft ons vertrouwen. Mijn man vindt vaak precies die bouwmaterialen die hij nodig heeft voor de verbouwing van ons huis. Een periode van werkloosheid leek uitzichtloos, maar griezelig op tijd vonden we deuren, tegels, lijm, parket, elektriciteitsdraad. Er werd voor ons gezorgd. Dat gaf ons geloof. Maar we moesten er ook zelf iets voor doen: onze ogen openhouden.
PLEZIER
Het vinden van spullen versterkt ons in onze grondhouding van: neem het maar zoals het komt. Als je iets vindt, is het misschien anders dan je het zelf zou hebben uitgekozen. Maar ach, dit is ook prima. Of je vindt niets. Ook goed. Het kan niet altijd feest zijn. Tot slot: het zoeken alleen al geeft zoveel lol. De gesprekken die je hebt met anderen, die ook in een puinbak staan te roeren. Een lachende blik als je in een parkeermeter voelt, hopend op een vergeten muntje. Zoveel plezier, en het kost niets!
Margot C. Berends is theoloog en journalist. Ze houdt een blog bij over gevonden spullen: www.margotberends. com/blog-op-straat.
