Het oude jaar

Hoe het oude jaar eruit ziet? Als een oud mannetje. Dat weet ik, want ik kwam hem vanochtend tegen. Hij keek sip en somber en sikkeneurig. Had het oude jaar te veel oliebollen op? Ja, dat ook. Hij zat naast een pan oliebollen die halfleeg was. De rest van die oliebollen zat in zijn buik. Geen wonder dat hij sip en somber en sikkeneurig. Maar er was nog iets, iets veel ergers. Het oude jaar wist dat het zijn laatste dag was. Vandaag kwam hij aan zijn eind. Vind je het gek dat hij sip en somber en sikkeneurig keek?

Een engel had het ook gezien. Nu zijn engelen meestal vrolijk. En zij zijn ook nog vriendelijk. Vandaar dat de engel naast het oude jaar ging zitten en vroeg waarom hij zo sip en somber en sikkeneurig keek. Het oude jaar vertelde van zijn verdriet: het was zijn laatste dag. De engel begreep het. ‘Maar’, zei de engel, ‘heb je dan niet dat doosje gevonden?’ ‘Een doosje?’ vroeg het oudejaar verwonderd? Waar dan?’ ‘Goed zoeken,’ zei de engel, ‘iedereen krijgt zo’n doosje mee in zijn leven.’

Het oude jaar keek in de pan met oliebollen, maar vond daar geen doosje. Hij keek in zijn jaszak, maar daar zat ook geen doosje. Hij liep naar de kerk, want een engel… natuurlijk, die heeft met de kerk te maken. Maar daar vond het oude jaar ook geen doosje. Ook niet in het weiland, op het strand of in zijn sok. Waar kon dat doosje toch zijn?

De engel glimlachte. Nu ben je al zo oud, maar je weet nog steeds niet waar het belangrijkste te vinden is. Het oude jaar keek de engel heel verbaasd aan. ‘Waar dan?’ De engel antwoordde: ‘Het belangrijkste zit in je hart, domoor.’ Het oude jaar keek in zijn hart en jawel, daar stond het, een mooi geel doosje met een blauw lintje eromheen. Het oude jaar pakte het doosje, maakte het open en daarin lag een briefje. Het oude jaar zette zijn leesbril op en las het hardop voor: ‘Elk einde is een nieuw begin’.

Het oude jaar keek de engel vragend aan: ‘Is het waar?’ ‘Het is waar,’ zei de engel. Het is een boodschap uit de hemel en het ligt in ieders hart verborgen. Jammer dat zo veel mensen dat steeds weer vergeten.

Het oude jaar keek nu niet meer sip en somber en sikkeneurig. En ’s nachts om twaalf uur merkte hij dat het waar was. Zijn einde was een nieuw begin. Hij heette niet meer 2017 maar 2018. Hij voelde zich weer jong worden en hij had een goed voornemen: om nooit meer die boodschap te vergeten van de hemel. ‘Elk einde is een nieuw begin.’ O ja, en ook om niet te veel oliebollen meer te eten.

Bron: klik hier