Hospitalero in een pelgrimsherberg

Aan grote pelgrimsroutes als die naar Santiago liggen talloze pelgrimsherbergen. Een daarvan is die bij het klooster van Roncesvalles in noord-Spanje. Vrijwillige ‘hospitaleros’ zijn hier gastheer en gastvrouw.

Voor ons hospitaleros begint de dag om 6 uur. De pelgrims worden gewekt. De ene groep loopt de zalen rond en wenst goedemorgen. In andere groepen speelt iemand gitaar en loopt zingend en spelend rond. Of er wordt zonder instrumenten Laudate Dominum gezongen.
Als ze vertrekken, worden de pelgrims uitgezwaaid. We krijgen vaak een bedankje voor de goede zorgen.
Om 8 uur wordt er ontbeten en daarna wordt er schoongemaakt. Vanaf 14 uur zijn we weer gastheer. Dan zijn er al aardig wat pelgrims aangekomen.

‘Dit moest mamma eens zien’

De pelgrims zijn zeer internationaal. De hele wereld loopt over de vloer.
Er wordt veel gevraagd: Where is the shop? Is er Wifi en wat is de code? Waar is het restaurant? Waar is de kerk?
Een paar hospitaleros bemannen de wasserij. De pelgrims kunnen daar hun was afgeven of ze kunnen zelf met de hand wassen. Hier zijn vaak leuke contacten. Zoals met een paar jonge Italiaanse mannen die tot hun verbazing hun eigen wasje stonden te doen. ‘Dit moest mamma eens zien.’

Drie spijkerbroeken

Je merkt ook hoe slecht mensen zich soms voorbereiden op zo’n tocht. Vaak zijn de rugzakken veel te zwaar. Je stelt voor om samen te kijken of echt alles mee moet. Soms lukt het om de bagage flink wat kilo’s te minderen. Drie spijkerbroeken was voor mij wel het hoogtepunt! Ook komt het regelmatig voor dat mensen pas na 12 uur uit Saint Jean vertrekken, waar de etappe naar Roncesvalles voor de meesten begint. In het najaar moeten ze dan in het donker de berg af, levensgevaarlijk.
Een jonge man met een veel te zware rugzak was kapot. Na wat aandringen ‘ga douchen en dan een poosje op je bed’, kwam hij een uurtje later helemaal opgefrist de trap af, trots en blij dat hij zo’n zware tocht had gemaakt.
Twee Deense meisje waren geslaagd voor de middelbare school en voor ze gingen studeren wilden ze de Camino lopen. Onderweg wilden ze met elkaar praten en nadenken of ze de goede studiekeuze hadden gemaakt. Beiden met een rugzakje van 7 kilo. Die waren dus uitstekend voorbereid.

Pelgrimszegen

Elke avond is er een mis voor de pelgrims. Een van de oude priesters geeft in alle talen de pelgrimszegen mee. Om 22 uur gaan de lichten uit; de pelgrims slapen en wij praten nog wat na. Het zijn heel drukke weken – die twee per jaar – en het is bijzonder dat een groepje mensen die elkaar vooraf niet kennen, dit intensieve werk met elkaar doen.

Meer over hospitaliseren in Roncesvalles is te lezen op de website van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob.