Ik neem het niet – Job
Henk Fonteyn maakte een berijmde hertaling van gedeelten uit het bijbelboek Job.
Hieronder een fragment.
Job:
‘Ach, zwijg toch liever, ik ken alle vrome woorden
waarmee de klachten en de vragen worden doodgemaakt.
Ik snak naar iemand die me werkelijk wil horen,
maar zwijgen jullie liever, jullie keus was al gemaakt.
Voor jullie stond al vast dat God moet worden vrijgepleit
en dat Hij zich nooit overgeeft aan ongerechtigheid.
Ik weet het wel, zelf heb ik dat ook altijd zo gedacht,
totdat mijn lot mij radicaal op andere gedachten bracht.
Mijn dogmatiek, mijn zekerheid, mijn veilige systemen,
zijn tegelijk met mijn verlies en pijn verdwenen.
Mijn hele kathedraal van zekerheden stortte om.
Ik ken nog slechts de vraag: waarom, mijn God, waarom?
Waarom hebt U uw aangezicht voor mij verborgen?
De nacht is niet te dragen, komt er nog een morgen?’
Koraal:
Mensenleven, kostbaar leven,
kostbaar in zijn kwetsbaarheid.
Eindig leven, breekbaar leven.
lijden is van alle tijd.
God, bent U met ons begaan?
Draagt de hemel ons bestaan?
De zelfgenoegzame trooster:
‘Ik sta met God de Heer en met mezelf op goede voet.
En vind dat ik daarvan te allen tijd getuigen moet
tot mensen die het minder mochten treffen.
Een goed en troostend woord zal hen verheffen.
Ik heb een hele reeks van redenen paraat,
zodat er niets is dat mij ooit met stomheid slaat.
Wordt iemand ziek, dan heeft dat een bedoeling.
Elk lijden heeft, dat lijdt geen twijfel, diepe zin.
En mocht die zin niet altijd duidelijk wezen,
dan zeg ik: “heb geloof, gij zult het wel verstaan na dezen!”
Als iemand neigingen vertoont om van zich af te slaan, zeg ik:
“berust, mens, want het wordt je niet door mensen aangedaan!”
Het is mooi werk om mensen zo tot steun te zijn
en een goed woord voor God te doen, ja, dat is o zo fijn!’
Elifaz:
‘Maar Job, waar is je eerbied dan gebleven,
zou dan een mens niet voor zijn Maker beven?
Zie toch en vrees het lot der goddeloze.
En bid met kracht: verlos mij van den boze!
Want deze opstand voert tot ondergang,
je felheid maakt me bang.’
Job:
‘Zou ik niet fel zijn? Jullie willen met je woorden
mijn laatste restje menselijkheid vermoorden.
Ik heb alleen nog mijn opstandigheid
en verder ben ik alles, alles kwijt!
God heeft mij zonder reden neergesmeten
en zouden jullie dan die reden weten?
Met breuk op breuk heeft Hij mijn hart gebroken,
met zwaard en speer mijn ziel doorstoken.
Ik ben geschonden, en van iedereen verlaten.
Wil me tenminste dan mijn strijd met God nog laten!’
De volledige hertaling op rijm is, in combinatie met een reeks korte bespiegelingen over Job te vinden in ‘Ik neem het niet! Bespiegelingen rond het boek Job‘ (2020), Uitgeverij Boekscout, Zeist (Prijs 14,99 euro, geen verzendkosten).
Henk Fonteyn (Rotterdam 1954) werkte als geestelijk verzorger bij de Koninklijke Landmacht en als predikant in de protestantse gemeente van Tricht. De afgelopen jaren was hij onder meer werkzaam als interim-predikant in Druten, Horssen en Bergharen. Daarnaast is hij actief als schrijver en dichter.
Hij droomt ervan dat zijn hertaling van Job ooit nog eens op muziek gezet zal worden en in een muzikale en theatrale uitvoering kan worden omgezet.