Menu

None

Film: Paterson

Het eenvoudige bijzonder

De voorganger van onze gemeente vertelde mij enthousiast over Paterson (2016). Normaal vraagt hij mij om filmtips, maar dit keer begon hij. Deze film van de Amerikaanse regisseur Jim Jarmusch gaat over een jonge buschauffeur. Hij heet Paterson, net als de stad Paterson waar hij woont. Hij is gelukkig met zijn vrouw Lara, die altijd een creatief projectje onder handen heeft. Paterson houdt er een vaste routine op na: hij staat vroeg op, rijdt dezelfde buslijn en wandelt iedere avond langs zijn stamkroeg. Een smartphone heeft hij niet (‘de wereld werkt prima zonder’), maar wel een notitieboekje om gedichten in op te schrijven. Als chauffeur heeft hij misschien wel de mooiste positie om de stad en de mensen in die stad te observeren.

In een tijd waarin we onszelf zorgen maken en kwetsbaar achten door het virus dat om ons heen grijpt, vind ik een film als Paterson juist aan kracht winnen. Daar waar wij ons noodgedwongen terugtrekken, zie je in deze film iemand die er onverstoorbaar op uit trekt. Niet ver weg, maar gewoon, in het alledaagse leven. Paterson weet in zijn gedichten van het eenvoudige iets bijzonders te maken.

Volgens mijn voorganger moet je de ‘uitleg’ van deze film zoeken in het verleden van Paterson als ex-marinier. Ik reageerde door te zeggen dat deze film volgens mij helemaal geen verklaring nodig heeft. Geen enkele film, denk ik. Over een goede film raak je niet uitgepraat. Omdat je steeds weer iets nieuws ontdekt in die wereld die je in twee uur tijd wordt voorgeschoteld. Ik sluit mijn laatste filmcolumn voor TussenRuimte dan ook graag af met te zeggen: ‘Blijf kijken, met een open blik naar de wereld om je heen.’

Joël Friso is theoloog en betrokken bij Interfilm.

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken