Menu

Premium

Kindermoment: Ik zie wat in jou…

Zondag na kerst

Bij Jesaja 61:10 – 62:3 en Lucas 2:33-40

Na de geboorte van Jezus gaan Jozef en Maria met hem naar de tempel in Jeruzalem. Hier ontmoeten ze Simeon en Hanna. Simeon spreekt het jonge stel toe met mooie wijze woorden, terwijl Hanna God dankt voor alles wat hij gedaan heeft. Zij zien wat in Jezus.
Iets bijzonders zien in iets of iemand om je heen, met dit thema gaan de kinderen aan de slag deze dag.

Uit de bijbel

Boven in de Heilig Grafkerk in Jeruzalem staat een gouden kast. Daarin een beeld van de moeder Gods met het zwaard door haar borst. Haar blik is intens verdrietig. Zoals een ouder zich voelt, wanneer haar of zijn kind het moeilijk heeft, of sterft.
Of dit beeld in de gouden kast weergeeft wat Simeon bedoelde Maria te voorspellen in Lucas 2 weet ik niet. Het lijkt er meer op dat het ‘zwaard’ is bedoeld als beeld van tweedracht (zie ook Psalm 22, 21). Tweedracht hoeft niet tussen mensen te bestaan, het kan ook in mensen zelf bestaan. Je kunt als mens vallen, en opstaan. Of iets anders doen dan je hart je ingeeft. Simeon beschrijft scherp hoe Jezus’ optreden dat teweeg zal brengen.
Hanna bekijkt Jezus met een andere blik. Maar net als Simeon is ook haar blik profetisch, gericht op de toekomst, en vol verwachting. Hanna is oud, en de leeftijd van het lichamelijke verwachten ruimschoots ontstegen. Menselijkerwijs is er geen reden meer om te verwachten en te hopen, maar Hanna blijft toch verwachten.
Het is belangrijk voor Lucas dat Simeon en Hanna Jezus samen ontmoeten. Lucas wil in zijn evangelie steeds weer laten blijken dat Jezus leeft volgens de Joodse traditie en wet. In die wet staat dat er twee getuigen van iets moeten zijn, wil het betrouwbaar zijn (Deut. 19: 15) Simeon en Hanna zien en vertellen dus samen wat het betekent dat Jezus is geboren.
De plek waar zij dit doen, is niet toevallig. De Tempel in Jeruzalem is op het moment dat Lucas zijn evangelie schrijft, verwoest door de Romeinen. Door de ontmoeting juist hier te laten plaatsvinden, maakt Lucas de Tempel deel van de hoop en verwachting: daar waar Jezus is, krijgt de tempel weer vorm. Menselijkerwijs lijkt er geen reden meer om te hopen, maar Hanna vertolkt de wens van Lucas dat mensen juist wel blijven hopen. Hopen op een hernieuwd centrum voor hun geloof, ruimte voor hun godsdienst, en toekomst na het verwoestende ingrijpen van een bezettende macht.

In de kerk

De kinderen komen naar voren.

Neem van drie uniforms iets mee, bijvoorbeeld: een politiepet, een stethoscoop en een paar klompen. Zet het attribuut bij een kind op of trek het hem aan. Zeg dan:
Ik zie in jou een politievrouw/dokter/boer!
Wat mooi. Ik denk dat jij later heel goed zult worden in zorgen voor veiligheid/ mensen beter maken/ zorgen voor koeien of mais.
Wat vind je daarvan?
En wat wil jij worden? En jij?
Ik zie dat wel in jou, jij wordt later vast echt een goeie ….(vul beroep in dat het kind zelf noemt).

Gebed van de zondag

God,

er is zoveel bijzonders om ons heen:

dauw op het gras ’s morgens vroeg,

een vriend die naar je lacht,

een arm om je heen.

Help ons het bijzondere te zien

in al die zo gewone dingen om ons heen

en in elkaar,

Amen.

Meer informatie op www.kinderdienst.nl

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken