Kindermoment Lofzang van Maria

3^e advent
Bij Sefanja 3:14-20 en Lucas 1:39-56 (alternatief)

Deze zondag ontmoeten Elisabet en Maria elkaar, allebei in verwachting van een bijzonder kind. God werkt verder aan zijn plan.

Uit de bijbel

De Lofzang van Maria is niet zo erg origineel. Hij is grotendeels ontleend aan de lofzang van Hanna die we uit het oude testament kennen. Wij zouden van plagiaat kunnen spreken, maar dat is hier niet aan de orde. Lucas wil ons juist duidelijk maken dat het oude verhaal – en ook de oude liederen – niet zijn afgeschreven, maar opnieuw tot leven komen. Daarom maakt hij een actuele bewerking, die in populariteit de oorspronkelijke versie verre overtreft. Zo wordt de lofzang van Maria dagelijks in kloosters wereldwijd gezongen en zijn er binnen de klassieke muziek talloze toonzettingen van haar Magnificat en wordt het origineel zelden vertolkt.

Daarbij is het wel jammer dat de oudtestamentische oorsprong van dit lied wat op de achtergrond is geraakt. Het is namelijk geen geestelijk lied, maar een strijdlied. Het gaat hierin niet zozeer om het spirituele leven, als wel om het concrete, aardse bestaan. Er komen andere tijden, zingt Maria, want dit kind wordt geboren. Of: er moet wel een andere wereld komen, want mijn kind kan toch niet geboren worden in een wereld die overgeleverd is aan schuld en schande. Dat zou de wens zijn van iedere zwangere vrouw, dat de wereld een veilige plek is voor haar kind. Waar ieder in vreugde mag opgroeien en in vrede mag leven.

Maria zingt haar lied van verlangen met oude woorden op nieuwe toon. Zo stijgt ze even boven deze wereld uit en kan ze haar verlangen naar een betere wereld een plaats geven. Ze legt het in Gods hand. Hij staat borg voor ons recht. En dan is het wel weer heel mooi dat het Magnificat in het klooster een plek krijgt binnen de vespers. Wij gaan slapen, laten de dag de revue passeren, vragen vergeving voor wat verkeerd was en zingen met elkaar de Lofzang van Maria. Omdat we verlangen naar een wereld van vrede; omdat we niet van ophouden moeten weten. Iedere dag opnieuw. Het zingen van het Magnificat is (als) ons dagelijks werk.

In de kerk

V= voorganger, J = jongere of leiding van de kinderdienst en A= allen

Bemoediging

V: Wij vinden hulp en steun bij de Heer
A: die hemel en aarde gemaakt heeft.
J: dat wij ons verblijden over de boodschap
van uw niet-aflatende liefde voor onze wereld
en die boodschap rijkelijk uitdelen
aan wie het nodig heeft of er maar van horen wil.
A: Wij hebben lief, omdat u ons eerst heeft liefgehad. Amen.

Om te zeggen bij het aansteken van de 3e adventskaars

Het donker wordt licht. De derde kaars mag branden.
De hoop dichterbij. Een feest voor jou en mij.
Wat goed! Wat mooi! Een gevleugeld bericht!
Twee weken, twee weken en dan wordt het licht.

Moment met de kinderen

Maria brengt een doos binnen. Maria is zichtbaar zwanger.

• Voorganger: Dag Maria, wat leuk om jou hier te zien! Hoe gaat het met jou?

• Maria: Ik ben nu wel van de schrik bekomen, maar ik stond wel even te bibberen hoor, toen die engel opeens in mijn huisje stond.

• Voorganger: Dat kan ik me voorstellen. Maar zeg, geef mij gauw die doos. Nu je in verwachting bent, mag je helemaal geen zware dingen tillen. (De voorganger neemt de doos over)

• Maria: Fijn, dat is heel vriendelijk van u, maar zoals u zelf al kunt voelen; de doos is helemaal niet zwaar!! Ik ben net naar mijn nicht Elisabet geweest die, zoals u weet, ook een kindje krijgt. Ik heb haar een doos vol cadeautjes gebracht. Ze was er heel blij mee, maar nu is de doos leeg. Konden we maar meer mensen zo blij maken…

• Voorganger: Wat bedoel je Maria?

• Maria: Nou weet je, ik heb de laatste tijd veel nagedacht. Dat doet een bezoekje van een engel met je, denk ik. Ik hoop zo dat we de wereld een beetje mooier kunnen maken met elkaar. Er zijn nog zoveel mensen die wat extra’s kunnen gebruiken, zeker in deze tijd. Een beetje aandacht, een lief gebaar en soms gewoon wat extra boodschappen.

• Voorganger: Nou, daar kunnen wij denk ik wel een handje bij helpen. Misschien kunnen de kinderen in de kinderdienst alvast wat dingen bedenken die we in de doos kunnen doen, dan horen we straks wat wij met elkaar daarin kunnen betekenen (ondertussen doet de voorganger de doos open). Hé, Kijk eens wat er in de doos zit! Allemaal knuffels. Ik denk voor jouw kindje.

• Maria: En ik dacht dat de doos leeg was. Wat leuk! Ik haal ze eruit en hang ze op of zet ze neer.

  Nu kan de lege doos weer gevuld worden met de dingen die de kinderen kunnen bedenken.

• Voorganger: Je bent de derde al die ons een doos brengt Maria, zullen we het lied zingen? Ik ben wel zolang de stem van Zacharias, want die kan nog steeds niet praten.

De knuffels krijgen een plaats in de kerk. De lege doos gaat mee naar de kinderdienst. In de kinderdienst worden kaarten gemaakt voor eenzame mensen of in overleg met de diaconie kan er de volgende week bijvoorbeeld een inzameling komen voor de voedselbank.

In de kinderdienst wordt nagedacht en gepraat over wat er gedaan kan worden. Die ideeën worden getekend, opgeschreven of uitgeknipt uit reclamefolders als voorbeelden van dingen die de gemeenteleden kunnen meebrengen.

Bij terugkomst in de kerkzaal worden die ideeën aan de gemeente doorgegeven. Voor de volgende week staat de doos op een zichtbare plaats, zodat hij gevuld kan worden met de dingen die de gemeenteleden hebben meegenomen.

extra bij in de kerk

Voorganger:

Goede God,
u belooft ons te luisteren naar onze woorden,
u hoort onze roep, onze klacht.
In onze wereld voeren haat en oorlog,
geld en ongelijkheid de boventoon.
Wij roepen tot u omdat veel mensen daaronder lijden
en ook ons leven lijdt eraan.
Daarom, schenk uw liefde rijkelijk uit over onze wereld.
Verlicht de duisternis in ons leven
en schep in ons een nieuwe geest
die naast de pijn en het verdriet
ook de boodschap van liefde en vrede
in uw wereld kan brengen.
Heer, ontferm u over ons. Amen.

Meer informatie op www.kinderdienst.nl