Kindermoment Weg ermee!

5e zondag van de herfst

Genesis 37:12-28

We vervolgen deze week het lezen van het Genesis-alternatief met de verhalen over Jozef. Jozef wordt door zijn broers als slaaf verkocht naar Egypte. Het verhaal spreekt tot de verbeelding, al is het tegelijk een verhaal over ongelijkheid en wreedheid, waarvan de ommekeer pas veel verderop in het boek Genesis zal komen.

Uit de Bijbel

In de geschiedenis van Jakob komen de verschillende facetten van het volk Israël aan het licht. Het is steeds een strijd om de voorkeur van de vader. Jakobs voorkeur gaat uit naar Jozef (kind van zijn favoriete vrouw Rachel en van de ouderdom). Jozef krijgt van zijn vader een onderscheidende positie (veelkleurig kleed) en hij moet de oren en ogen van Jakob zijn. Jozef (nog naïef) houdt zijn vader op de hoogte van het doen en laten van zijn broers. Maar als hij zijn dromen vertelt, blijft een confrontatie niet uit. Eerst een confrontatie met zijn broers en dan met Jakob zelf. Ze noemen Jozef meester van de dromen, met andere woorden ze geloven niet dat die dromen hem overkomen maar dat hij er zelf verantwoordelijk voor is (die gedachte ligt ook opgesloten in het verwijt van Jakob). De reactie is opvallend: ondanks zijn irritatie zet het Jakob aan het denken, maar de broers kunnen alleen bij de gedachte aan een overheersen door Jozef hem wel vermoorden. Dat is dan ook het eerste plan. Ruben voelt zich als oudste verantwoordelijk voor het leven van Jozef. Hij gaat de confrontatie weliswaar uit de weg en stelt voor Jozef levend in een ondergrondse waterput (cisterne) te gooien, want het is beter als er geen bloed aan hun handen kleeft. Een voorstel met als plan in het achterhoofd dat hij hem later kan redden.

Als Ruben even weg is, neemt Juda de leiding en stelt bij het zien van een karavaan Ismaëlitische (Noord Arabische) kooplieden zijn broers voor om Jozef als slaaf te verkopen aan de Midjanieten (die een onderdeel vormen van de karavaan), met als smoes: dan levert het nog wat op. Overigens stond een vrije Israëliet als slaaf verkopen volgens Deuteronomium 24, 7 gelijk aan hem van het leven beroven. In die zin is het dus moord wat hier gebeurt. Zelfs als slaaf wordt Jozef ondergewaardeerd. Het is een koopje: twintig sjekel in plaats van de gebruikelijke dertig.

In de kerk

De voorganger vraagt aan enkele van de kinderen (en eventueel van de andere gemeenteleden) hoe veel kinderen er in het gezin zijn waar ze uit komen. We horen vandaag een verhaal over Jakob. Die had wel dertien kinderen. Dat is heel wat!

Laten we eens kijken hoeveel dat is.

De voorganger zet dertien kinderen op een rij, de grootste vooraan.

Een gezin van dertien kinderen – dat is een stuk groter dan de meeste gezinnen die we nu kennen. En wie weet hoe we het jongste kind uit de rij noemen? De benjamin.

Waarom? De jongste zoon van Jakob heette Benjamin. Daarom noemen wij nog steeds de jongste de benjamin.

Meer informatie op www.kinderdienst.nl.